ბავშვის სიცოცხლის უსაფრთხოდ და ბედნიერად გატარების სურვილით, მშობლები ხშირად მიმართავენ სხვადასხვა აკრძალვებს.

როგორ შეიძლება ზოგიერთმა ამ აკრძალვამ ორაზროვნად იმოქმედოს ბავშვის პიროვნების ფორმირებაზე.

როგორც მოგეხსენებათ, ბავშვებს ამ სამყაროში ყველაფერი აინტერესებთ და მუდმივად სვამენ შეკითხვებს, რომლებიც მოზრდილებს სულელურად მოეჩვენებათ. ამიტომ, იფიქრეთ იმაზე, რომ კითხვების დასმით არ გთხოვენ გაბრაზებას, არამედ ეს კითხვები ნაკარნახევია მხოლოდ იმით, რომ ბავშვი ცდილობს ისწავლოს სამყარო ამ გზით.

დამოუკიდებლობის ჩვენება

ბავშვის ზრდის პროიცესში დამოუკიდებლობის სურვილის მუდმივი გამოვლინება ხდება . პირველი ნაბიჯები, კოვზის დაჭერის მცდელობა და დახმარების გარეშე ჭამა, ჩაცმა და გახდა. მშობლებისთვის პირველი ნაბიჯები, როგორც წესი, სასიამოვნოა, რადგან ისინი განვითარების ახალ ეტაპზე მიუთითებენ, მაშინ, როცა დამოუკიდებლობის დანარჩენ მანიფესტაციებთან შედარებით უფრო რთულია. ბევრად უფრო ადვილია, სუფთა და სწრაფად ბავშვმა დამოუკიდებლად მიირთვასან ცაიცვას. ეს იგივე მშობლები გაოცდებიან, რომ ბავშვი იზრდება თავხედი და უპასუხისმგებლო და არ სურს რაიმეს გაკეთება თქვენი სურვილით - გახსოვდეთ, არ მისცეთ თავს უფლება, ჩაახშოთ ნებისმიერი ინიციატივა.

სიხარბე

მითი იმის შესახებ, რომ ბავშვმა თავისი ნივთები უნდა გაუნაწილოს თქვენი მეგობრების შვილებს, შეზრდილია აღმზრდელობით ქცევაში. თავად მშობლები თავიანთ სმარტფონებს არ აძლევენ უცნობებს და თუნდაც ნათესავებს, არ აძლევენ ტანსაცმელს და მანქანებს. მაგრამ ამავე დროს, ისინი გმობენ საკუთარ შვილს, თუ მას არ სურდა სათამაშო მოედანზე თავისი სათამასოს სხვისთვის მიცემა. როგორ შეგიძლია შენი პატარას შერცხვენა იმისთვის, რასაც შენ თვითონ არ გააკეთებდი? მას აჩვევთ იმ ფაქტს, რომ არ შეუძლია გააკეთოს ის, რაც სურს - მას შეუძლია ნებისმიერ მომენტში სხვისი იდეები და სურვილები მოიხვიოს თავს.

ემოციების ჩვენება

ბევრად უფრო ადვილია არსებობა სამყაროში, სადაც ყველა თავდაპირველად სწორად იქცევა - ისინი არ ტირიან, როდესაც დაეცემიან, მუხლს იტეხენ ან სათამაშოს კარგავენ. იმ ბავშვებისგან, რომელთაც მშობლებს ეკრძალებოდათ ემოციების გამოხატვა და საკუთარ თავად ყოფნა, იზრდებიან ადამიანები, რომლებიც მცირედით კმაყოფილები არიან, არაფრისკენ არ ისწრაფვიან და ეშინიათ დაიმკვიდრონ თავი ცხოვრებაში, სამსახურში და პირად ურთიერთობებში.

არეულობა

ბავშვისთვის სირბილი, ხტომა, დაცემა და წამოდგომა სამყაროს სწავლის კიდევ ერთი გზაა. იგი იღებს ფასდაუდებელ გამოცდილებას, რომელიც ასწავლის უფრო მეტი სიფრთხილით იაროს. ტალახში ამოევლო? გუბურაში ჩახტა? გაიგებს, რომ სამყარო განსხვავებული, საინტერესო და არასტერილურია.

რასაკვირველია, თქვენ შეგიძლიათ შეზღუდოთ ბავშვი ნებისმიერი ემოციისგან, შეგრძნებებისგან და საფრთხისგან, მაგრამ მაშინ არ უნდა ელოდოთ, რომ როდესაც ის გაიზრდება, ის გახდება თავისუფალი ადამიანი და დაინტერესდება იმით, თუ რა აკრავს გარს.

აქვს საიდუმლოებები

საიდუმლოებები ბავშვის პირადი სივრცის ნაწილია, რომლის მშობლებმაც ფრთხილად უნდა დაიცვან, რადგან ეს არის შესაძლებლობა, გამოავლინონ პოტენციალი, რომელიც ნებისმიერი ბავშვისთვის არის დამახასიათებელი. და თუ მშობლებსა და შვილს შორის ურთიერთობა ნდობაზეა აგებული, ის თავად მოგიყვებათ მის ზოგიერთ საიდუმლოებას, როდესაც ამას საჭიროდ მიიჩნევს.

განიცდიან ნეგატიურ ემოციებს

შიში, სიბრაზე, წყენა, შური, რა თქმა უნდა, არ ამშვენებს ადამიანს. ფაქტია, რომ თითოეულ ჩვენგანს აქვს ნეგატიური ემოციების უფლება, რომელიც გარკვეულწილად შექმნილია ჩვენი ცხოვრების გასაუმჯობესებლად, რადგან ნებისმიერი ეს ემოცია, თუ სწორად აღვიქვამთ, ხელს უწყობს განვითარებას

შური ემყარება სურვილს ჰქონდეს ის, რაც სხვას აქვს, შენ კი არ გაქვს. სიბრაზე აჩვენებს, რომ სიტუაციაში რაღაც არ შეგეფერებათ, რაც ნიშნავს, რომ თქვენ ან საკუთარი თავის შეცვლა გჭირდებათ ან გარემოს და გარემოცვის. ნებისმიერი ემოცია აუცილებელი და მნიშვნელოვანია.

მაგრამ, უბრალოდ უნდა ისწავლოთ, როგორ გამოავლინოთ ისინი, რომ დისკომფორტი არ მოუტანოთ საკუთარ თავს ან სხვებს.

გამოთქვით აზრი

თქვენ არ უნდა აუკრძალოთ შვილს საკუთარი აზრის გამოთქმა, არ უნდა შეაწყვეტინოთ და არც დასცინოთ. პირიქით, აუცილებელია ადრეული ასაკიდანვე ავუხსნათ ბავშვს, რომ მას უფლება აქვს უარი თქვას და თქვას ის, რასაც ფიქრობს. რამდენი პრობლემა მოზრდილობის ასაკში შეგვეძლო თავიდან აეცილებინა, თუ უარის თქმას არ მოვერიდებოდით. ეს უნდა ისწავლებოდეს ბავშვობიდან და შემდეგ ეს იქნება ბუნებრივი, სწორი და ორგანული. ბავშვი არ უნდა გაიზარდოს იმ ატმოსფეროში, სადაც მას მხოლოდ აიძულებენ და აიძულებენ რაიმეს გაკეთებას - მას ყოველთვის უნდა ჰქონდეს არჩევანის თავისუფლება.