რეალურად მომხდარი ამბავის საფუძველზე გადაღებული ფილმი "კივილი" გამოვიდა 1996 წელს და მხოლოდ შეერთებულ შტატებში $ 14 მილიონიანი ბიუჯეტით, $ 100 მილიონზე მეტი შემოსავალი მიიღო. სხვა ქვეყნებში ფილმმა სკანდალები გამოიწვია ძალზე რეალისტურად ნაჩვენები ძალადობის სცენების გამო: იაპონიაში "კივილი" თითქმის აკრძალული იყო. თუმცა, რეალური ამბავი, რამაც შთააგონა ყვირილის მწერალი კევინ უილიამსონი, ბევრად საშინელი იყო.


ჯოჯოხეთი გეინსვილის სტუდენტებისათვის

პოლიციელს, რომელიც 1990 წლის 25 აგვისტოს გამოძახებით მივიდა ორი სტუდენტის მიერ ნაქირავებ ბინაში, ღებინება დაეწყო. ყველგან სისხლი იყო და ვიღაცას დასახიჩრებული სხეულები დაეაყარა ისე, რომ თითქოს სტუდენტებს ორალური სექსი აქვთ. გამოძიებამ აჩვენა, რომ მსხვერპლები ჯერ გააუპატიურეს, ხოლო სიკვდილის შემდეგ ისინი კარგად გარეცხეს.

მეორე დღესვე კიდევ ერთი გვამი იპოვნეს. ისევ გაუპატიურება და მკვლელის "სავიზიტო ბარათი":ვიღაცამ გოგონას თავი მოაჭრა და წიგნის თაროზე დადო, სხეული კი უცნაურ მდგომარეობაში დააწვინეს. საფუძვლიანად გარეცხილ სხეულს ეჭვი არ დაუტოვებია - იგივე მანიაკი მოქმედებდა.

სტუდენტები პანიკაში ჩაცვივდნენ. ბევრმა სასწრაფოდ დატოვა გეინსვილი, სხვები გაერთიანდნენ საცხოვრებლად (და, რაც მთავარია, ღამის გასათევად) ერთად, შეიარაღდნენ ბეისბოლის ჯოხებით და კარის საკეტებით ამან არ უშველა: ორი დღის შემდეგ კიდევ ორი ​​ახალგაზრდა გახდა მსხვერპლი: ბიჭი და გოგო. ამჯერად, კრიმინალს სექსი არ ჰქონია: შესაძლოა, ის 23 წლის ფეხბურთელთან ჩხუბმა გადაღალა.

მალევე გეინსვილში განაცხადეს ეჭვმიტანილის დაკავების შესახებ. ეს იყო ედვარდ ჰამფრი, ასევე სტუდენტი. ის შესანიშნავად ერგებოდა მანიაკის როლს: გაუწონასწორებელი, ნაწიბურებისგან სახეშეცვლილი, ცოტა ხნის წინ პოლიციასთან ჰქონდა შეხლა-შემოხლა (ცოტა ხნის წინ ჰემფრი დააპატიმრეს ბებიის ცემის გამო). გარდა ამისა, აღმოჩნდა, რომ ედვარდი წინა დღეს შეამჩნიეს დანაშაულის ყველა ადგილზე.

იმავე წლის შემოდგომაზე, 7 სექტემბერს, ოკალაში დააკავეს ადამიანი, სახელად დენი როლინგი. მას ბრალი ქურდობაში ედებოდა, მაგრამ პოლიციამ შეამჩნია, რომ იარაღები, რომლებიც მას ჩამოართვეს, ძალიან ჰგავს გეინსვილში გამოყენებულ იარაღს. სამალავში, სადაც როლინგი იმალებოდა, აუდიო დღიურები აღმოაჩინეს: ჩანაწერებში იყო გეინსვილში განვითარებული მოვლენების აშკარა მინიშნებები. მალევე აღმოჩნდა დნმ-ს მტკიცებულება, რომ როლინგი მონაწილეობდა სტუდენტების მკვლელობებში.

ედვარდ ჰამფრი გაათავისუფლეს და დენი როლინგი გახდა მთავარი ეჭვმიტანილი. მალე გაირკვა, რომ მანიაკის ანგარიშზე გაცილებით მეტი მსხვერპლი იყო: პოლიციამ აღმოაჩინა, რომ მსგავსი მოვლენები ხდებოდა როლინგის მშობლიურ ქალაქ შრევეპორტში. 1989 წელს იქ ოჯახის სამი ადამიანის მოკლეს: უილიამ გრისომი, მისი 24 წლის ქალიშვილი ჯული და 8 წლის შვილიშვილი შონი. ჯულის სხეულზე ნაკბენები ჰქონდა. მაგრამ დაბანილი ოყო და ფეხებგაშლილი.

როლინგის მეორე პიროვნება

რ
გამოძიება და სასამართლო განხილვა დიდხანს გაგრძელდა. ამ დროის განმავლობაში მოხდა მრავალი მოვლენა, რომელიც ნათელს ჰფენს მის პიროვნებას.

როლინგის დედამ თქვა, რომ მასზე ბავშვობიდან ძალადობდნენ: დენისაც და მის ძმსააც კევინს მამა აშინებდა და რაც უფრო ასაკოვანი იყვნენ ბიჭები, მით უფრო მწარე და დაუზოგავად ცემდნენ მათ. დენიმ ეს არ დაივიწყა: ზრდასრულ ასაკში მან ესროლა მამას, მაგრამ არ მოკლა. მკვლელობის მცდელობის შესახებ ცნობილი გახდა მხოლოდ გეინსვილში მომხდარი ტრაგედიის გამოძიების დროს.

მამა სძულდა, მაგრამ დენიც ასე იქცეოდა: ის რეგულარულად ცემდა ცოლსაც და ქალიშვილსაც, განქორწინების შემდეგ კი მან გააუპატიურა ყოფილი ცოლის მსგავსი ქალი. როლინგის მთელი ცხოვრება იყო გოგონებზე თავდასხმები, ყაჩაღობა და პატიმრობ. მან თანაკლასელებს უთხრა, რომ სურდა ტედ ბანდივით "სუპერვარსკვლავი" ყოფილიყო და ყოველი წლის განმავლობაში აპირებდა რვა ადამიანის მოკვლას.

ფსიქიატრებმა ასევე ისაუბრეს სასამართლო პროცესზე: ერთ-ერთმა მათგანმა ნაფიც მსაჯულებს განუცხადა, რომ როლინგს გაორება ააქვს, ალტერნატიული პიროვნება მას მკვლელობისკენ უბიძგებდა. კიდევ ორი ​​ექსპერტი ადასტურებდა, რომ დენის ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემა ჰქონდა. ემაგრამ აღნიშნეს, რომ როლინგმა ზუსტად იცოდა რას აკეთებდა.

წლების განმავლობაში როლინგმა მიიპყრო ჟურნალისტების ყურადღება - და არა მხოლოდ მათი. ციხეში მან დაიწყო ურთიერთობა კრიმინალური დეტექტივების ავტორთან, სონდრა ლონდონთან, რომელიც მუშაობდა წიგნზე, რომელიც გეინსვილის მოვლენებს ეხებოდა: საბოლოოდ, ქალი დენიზე დაქორწინდა. მხოლოდ იმის გამოცნობა შეგვიძლია, თუ რამ ითამაშა როლი: როლინგის ქარიზმა ან სონდრას უცნაური ინტერესი მანიაკებისა და მათი ცხოვრების მიმართ. ქორწილი არ შედგა, მაგრამ წიგნი გამოიცა: ილუსტრაციები საშინელი სურათები იყო, რომლებიც როლინგმა დახატა ციხეში.

დენიმ სხეულებისგან სკულპტურული კომპოზიციების შექმნის გატაცება ახსნა იმით, რომ ყოველთვის გრძნობდა საკუთარ თავში მხატვარს.

1994 წელს როლინგმა აღიარა დანაშაული გეინსვილის მკვლელობებში და სიკვდილით დასჯამდე ცოტა ხნით ადრე შრევეპორტში ოჯახის ხოცვა-ჟლეტაც აღიარა: ”დამნაშავე მე და მხოლოდ მე ვარ. როგორც შრევეპორტის შვილი, ძალიან ვნანობ ასეთი ლამაზი სულის დაკარგვას. ჩემი ცრემლების ოკეანე დაიღვარა, რომლის გასწვრივ ჩემი მწუხარება მიცურავს ”, -თქვა მან.

როლინგის სიკვდილი

როლინგი გახდა 63-ე პატიმარი, რომელსაც 1979 წლიდან ფლორიდაში მიუსაჯეს სიკვდილით დასჯა. მონანიებამ ხელი არ შეუშალა მას სიცოცხლისთვის ბრძოლაში: დენიმ შეიტანა განცხადება, რომელიც ეწინააღმდეგებოდა ლეტალური ინექციის გამოყენების კონსტიტუციურობას (მაშინ ეს თემა აქტიურად განიხილებოდა და უკვე იყო მსგავსი მიმართვები), მაგრამ იგი უარყოფილი იქნა.