ალბერტ აინშტაინი კითხვას თავისებურად აფასებდა: “ გარკვეული ასაკის მიღწევის შემდეგ, კითხვას მეტისმეტად გადააქვს ყურადღება მეცნიერული ძიებებისგან. ადამიანს, რომელიც ძალიან ბევრს კითხულობს და ძალიან ცოტას ფიქრობს, აზროვნება ეზარება". წარმოგიდგენთ რამდენიმე წიგნს ცნობილი მეცნიერის რეკომენდაციებით, რომელმაც ისინი ინტერვიუებში, ხელნაწერებში ახსენა:

მიგელ დე სერვანტეს საავედრა - მახვილგონიერი იდალგო დონ კიხოტ ლამანჩელი. დონ კიხოტის მეორე ნაწილი.

აინშტაინს შეეძლო ძილის წინ პიჟამას ჩაცმა დავიწყებოდა, მაგრამ ამ წიგნს აუცილებლად აიღებდა. დონ კიხოტი მას ასვენებდა, ართობდა და ფიქრში ეხმარებოდა.

ეს არის დრამა, იდეების დრამა. ის უნდა წაიკითხოს ყველამ, ვისაც მეცნიერება მაინც როგორღაც აინტერესებს ”, - ამბობდა ის.


დევიდ ჰიუმი - "ტრაქტატი ადამიანის ბუნების შესახებ"

მეცნიერის თქმით ამ წიგნმა მასზე დიდი გავლენა მოახდინა.



იმანუელ კანტი - “წმინდა გონების კრიტიკა"

აინშტაინი ძალიან აფასებდა გერმანელი ფილოსოფოსის მთავარ ნაშრომს. "კრიტიკის" მთავარი საკითხი გონების კოგნიტური შესაძლებლობების შესწავლაა. ფილოსოფოსი ასევე ხაზს უსვამს სივრცისა და დროის პრობლემის მუშაობის საკითხებს და გონივრული აზრით ღმერთის არსებობის დამტკიცების შესაძლებლობას.


ელენა ბლავატსკი- “ ისიდას ექსპოზიცია"

აინშტაინის ერთ-ერთი საყვარელი წიგნი იყო და მის სამუშაო მაგიდაზე ადგილი მუდამ ჰქონდა. წიგნი იკვლევს მაგიის ბუნებას და წარმოშობას და სერიოზულად განიხილავს ოკულტურ მეცნიერებებს.


ლევ ტოლსტოი- “ანა კარენინა", “ომი და მშვიდობა", “აღდგომა"

აინშტაინი აფასებდა ტოლსტოის წიგნებს, განსაკუთრებით კი ანა კარენინას გამოჰყოფდა მათგან.


ფიოდორ დოსტოევსკი- “ძმები კარამაზოვები"

აინშტაინმა ეს წიგნი რამდენჯერმე წაიკითხა და ყოველთვის აღტაცებით საუბრობდა მასზე. მისი თქმით, სხვა არც ერთ წიგნს არ აუღელვებია ისე, როგორც ძმებ კარამაზოვებს.


ბ. კოვნერი- “ None"

None მეცნიერის საყვარელი საკითხავი იყო სიცოცხლის ბოლო წლებში. ესაა კოვნერის პატარა, იუმორისტული ისტორიები, რომლებსაც გაზეთში, Jewish Daily Forward აქვეყნებდა. მეცნიერი კი ყოველთვის მოუთმენლად ელოდა ახალ ნაწილის გამოსვლას.