ბიჭი კომაში იყო 12 წლის განმავლობაში. როდესაც კომიდან გამოვიდა, მან დაიწყო საოცარი ამბების მოყოლა "თეთრი შუქის" შესახებ.

აღსანიშნავია, რომ ჩვენს სამყაროში შეიძლება ბევრი რამ იყოს ისეთი, რისი გაგებაც არ შეგვიძლია.

მიუხედავად იმისა, რომ ახლა ადამიანები კოსმოსში დაფრინავენ, საკმაოდ რთულ ოპერაციებს ასრულებენ, ცხოველების კლონირებას ახდენენ, მათ ჯერ კიდევ არ იციან, როგორ მუშაობს ჩვენი ტვინი.

რა თქმა უნდა, მიმდინარეობს ტვინის შესწავლა და მნიშვნელოვანი შედეგებია ტვინის მუშაობის შესწავლაში, მაგრამ ის სრულად მაინც არ არის შესწავლილი, ამიტომ ჩვენ არ ვიცით, რისი შესაძლებლობა გვაქვს. გარდა ამისა, კიდევ ერთი სრულიად გამოუკვლეველი, გარკვეული ნივთიერება არის სული. ეს ის არის, ვინც ყველა ადამიანის სხეულშია. იმდენი ცნობილი ადამიანია, ვინც კლინიკური სიკვდილის მდგომარეობაში იმყოფება. დღეს ჩვენ ვსაუბრობთ ახალგაზრდა კაცზე, რომელმაც 12 წელი გაატარა კომაში. გასაკვირია, რომ ამ ბიჭმა შეძლო გონზე მოსვლა და ისეთი რაიმეს თქმაც კი, რომლის დაჯერებაც უბრალოდ შეუძლებელია.

მარტინ პისტორიუსი იყო ჩვეულებრივი ბიჭი, რომელიც მუდმივად თამაშობდა თავის მეგობრებთან და ცხოვრობდა ჩვეულებრივი თინეიჯერული ცხოვრებით. თუმცა, ერთ დღეს ყველაფერი შეიცვალა. ბიჭი დაავადდა. უფრო მეტიც, ის იმდენად მძიმედ დაავადდა, რომ მდგომარეობა სწრაფად გაუარესდა, შემდეგ კი მთლიანად კომაში ჩავარდა. ექიმებმა მას საშინელი დაავადება, ტვინის ტუბერკულოზი დაუსვეს. ამის მიუხედავად, მშობლებს სჯეროდათ მისი, და მან მოახერხა გამოსვლა. მან დაწერა წიგნი" ბიჭი მოჩვენება.




" მე ყველაფერი მესმოდა, ყველაფერს ვხედავდი, უბრალოდ, ვიყავი უძლური, ვგრძნობდი, რომ მხოლოდ ვარსებობდი, პიროვნულობა დაკარგული მქონდა, ოცნებები და აზრები შეზღუდული. მხოლოდ ჩრდილებით სემეძლო გამერკვია დრო. ყველას ვამჩნევდი, ვხედავდი, ვინ რას აკეთებდა“ ვინ როგორ მექცეოდა. ერთხელ დედა მომიახლოვდა, ეტყობა ძალიან დაიღალა წლების განმავლობასი ჩემი გაურკვეველი მდგომარეობით და თქვა" სჯობდა მომკვდარიყავი, ვიდრე ასე გეწვალა" მე კი ეს მესმოდა, მაგრამ რეაგირება არ შემეძლო ამაზე. ეს იყო უსაშინლესი შეგრძნება, კოშმარი სიზმრის მსგავსი, როცა გინდა უთხრა ყველას, რომ შენ ცოცხალი ხარ, რომ შენ გესმის ყველაფერი, მაგრამ ზალა არ გაქვს გამოხატო. იყო მომენტები, როცა ძალიან საშინლად მექცეოდნენ, ძალადობდნენ სექსუალურად ჩემს სხეულზე, როცა მშობლები შინ არ იყვნენ. თანდათან დავიწყე ძალების მოკრება, შინაგანი ძალების, დიახ. და ჩემს თავს ვარწმუნებდი, რომ უნდა დამეძლია ეს მდგოამარეობა, დავძლიე კიდეც", - განაცხდა მარტინმა კომიდან გამოსვლის შემდეგ.