ყველას გვიყვარს ზორო - ლეგენდარული გმირი, რომელიც სუსტ და დაუცველ ადამიანებს ეხმარებოდა. მაგრამ ცოტას თუ სმენია მისი პროტოტიპის, ირლანდიელი ავანტიურისტის უილიამ ლამპორტის შესახებ, რომელმაც თავის ცხოვრებაში მოახერხა ყოფილიყო სტუდენტიც, მეკობრეც, დუელისტიც, მკვლელიც და შავი მაგიც კი.

კეთილშობილი, დუელისტი, მექალთანე, მეკობრე: ზოროს ახალგაზრდობა

უილიამ ლამპორტი დაიბადა 1615 წელს ირლანდიის სამხრეთ-დასავლეთში შეძლებულ კეთილშობულთა ოჯახში. მან ისწავლა საუცხოოდ ცხენზე ჯირითი, ხმალაობა, ფარიკაობა, სროლა მიზანში და იალქნების კონტროლი. შემდეგ ბიჭი გაგზავნეს დუბლინის იეზუიტთა კოლეჯში მათემატიკის, ლათინურის, ფილოსოფიის და სხვა დარგების შესასწავლად.

ახალგაზრდამ სწავლა განაგრძო ლონდონის უნივერსიტეტში. დედაქალაქში უილიამმა არამარტო კარგად განათლდა მეცნიერების მხრივ, არამედ კარგადაც გაერთო. სიმდიდრემ, კეთილშობილურმა წარმომავლობამ, დახვეწილმა მანერებმა და სილამაზემ ლამპორტი ძალზე მიმზიდველი გახადა ქალებისთვის და იგი ამ ყველაფრის გამოყენებასაც არ ერიდებოდა. მას ყველა ქალბატონი აინტერესებდა, გამონაკლისის გარეშე, და არა აქვს მნიშვნელობა მოსამსახურე იყო თუ დიდგვაროვანი.

ბუნებრივია, ამან გამოიწვია შეტაკებები გაღიზიანებულ ქმრებთან და აღშფოთებულ თაყვანისმცემლებთან: ლონდონში ირლანდიელს რამდენიმე დუელიც ჰქონდა. უკანასკნელიდუელი საბედისწერო აღმოჩნდა: მოკლულ მტერს გავლენიანი ნათესავები აღმოაჩნდა და უილიამს ბრიტანეთიდან გაქცევა მოუხდა.

გემით "შავი პრინცი" ახალგაზრდა უილიამი ამერიკის სანაპიროზე გადავიდა. ამასთან, მალევე გაირკვა, რომ იგი საერთოდ არა სამგზავრო, არამედ მეკობრე გემზე იმყოფებოდა: კაპიტანი ნადირობდა პატარა გემებზე. ამან ახალგაზრდა მამაკაცი გაახარა კიდეც: ზღვის ყაჩაღების ცხოვრებამ მოხიბლა. იგი მონაწილეობდა ძარცვაში, თავის თანამოაზრეებთან ერთად თავს ესხმოდა ზღვისპირა ქალაქებს, სვამდა ტავერნებში და აგრძელებდა ქალების ცდუნებას.

დროთა განმავლობაში უილიამმა დიდი თანხა დააგროვა და დაიწყო ფიქრი: რა უნდა გააკეთოს შემდეგ? ლამპორტი ავანტიურისტი იყო, მაგრამ არა სულელი: ტყუილუბრალოდ სიკვდილი მას არ მოეწონა. მას სურდა სიცოცხლის დასრულება მოხუცებულობაში მდიდრულ სასახლეში და არა ზღვის ფსკერზე. სახლიდან დროულად მოუვიდა წერილი: მამამ ურჩია, ბედი ეცადა ესპანეთში და მიანიშნაიმ ვაჭარზე, რომელიც უილიამს დაეხმარებოდა ქვეყანაში თავის ლეგალიზებაში.

ნაძარცვი ოქრო დაეხმარა: მალე ლამპორტი, იდალგო ხულიო ლომბარდოს სახელით დოკუმენტებით, უკვე გრანადას სამგზავრო გემით გაემართა ესპანეთისკენ და ჩავიდა კადიზში.

ხულიო ლომბარდოს ცხოვრება ესპანეთში

ესპანეთში ლომბარდო შეხვდა მეფე ფილიპე IV- ის რჩეულს, გრაფ ჰერცოგ ოლივარესს. ჭორების თანახმად, მას დაეხმარა ერთ-ერთი მოსამართლის მეუღლე, რომელიც მან "გრანადაზე" გაიცნო: არისტოკრატმა ყველაფერი გააკეთა ისე, რომ მისი ახალგაზრდა საყვარელი დაეფასებინათ.

ოლივარესი მაშინვე მიხვდა, ვინ იყო მის წინ და ახალგაზრდა და არაპრინციპული ჰიდალგო თავის მფარველობაში მიიღო. ხულიო გარკვეული პერიოდის განმავლობაში უღიმღამო ცხოვრების წესს ეწეოდა, რომელზეც ყოველთვის ოცნებობდა: ხმლების ქნევა, ქალების შეცდენა და სიამოვნების მიღება. თუმცა, მალე ჰერცოგმა მას პირველი დახმარება სთხოვა: ოლივარესს სურდა დაესაჯა სენორი ალმაგრო ტორელი, რომელმაც იგი განარისხა. ლომბარდო, ყოყმანის გარეშე, დასთანხმდა. მალე ჰერცოგის მტერი მოკვდა და ხელისუფლებამ ვერასოდეს გაარკვია, ვინ დაუპირისპირდა მას დუელში.

ხულიო სამუდამოდ აპირებდა ესპანეთში დარჩენას, რადგან ის ისე ცხოვრობდა, როგორზეც ყოველთვის ოცნებობდა: ძლიერი მფარველი, უამრავი საყვარელი, ბრძოლები, რომლებიც მას არამარტო ართობდა, არამედ კარგ შმოსავალს აძლევდა. ამასთან, კეთილდღეობის ილუზია სწრაფად გაიფანტა: ოლივარესის შემდეგმა "ბრძანებამ" კინაღამ დაუღუპა ლომბარდო.

იდალგოს დაევალა ძლიერი ოჯახის კეთილშობილი ქალის ცდუნება დუელის პროვოცირების მიზნით. მამაკაცმა უპრობლემოდ გაართვა თავი დავალებას: ქალბატონი მის საწოლში აღმოჩნდა, ამას მალევე მოჰყვა მისი ქმრის დუელი, თუმცა ყველაფერი გეგმის მიხედვით არ წარიმართა: გრანდიოზული სკანდალი ატყდა. ოლივარესმა ვერ შეაჩერა იგი, მაგრამ ბოლომდე დაიცვა იგი: მან სარეკომენდაციო წერილით გაგზავნა მექსიკაში.

ლომბარდოს თავგადასავალი მექსიკაში

მექსიკაში, ლომბარდო დაადგა ცხოვრების ნაცნობ გზას: მან შეასრულა ოლივარესის ბრძანებები, მოკლა ჰერცოგისთვის არასასურველი ადამიანები და აცდუნა ქალები. ქვეყნის გარშემო მოგზაურობისას შეხვდა ინდიელებს და მოულოდნელად დაინტერესდა მათი კულტურით: მან ისწავლა მათი ენა, დაიწყო სამკურნალო, მაგიური და ასტროლოგიური საიდუმლოებების გააზრება.

როგორც ჩანს, ლომბარდოს ხიბლი არამხოლოდ ქალებზე მოქმედებდა. ჭორების თანახმად, მან მოახერხა აცტეკელი მღვდლების ნდობის მოპოვება. მათ საშუალება მისცეს დასწრებოდა საიდუმლო მსხვერპლშეწირვას. საკურთხეველზე მწოლიარე კაცს ობსიდიანის დანით გულმკერდი გაუჭრეს და მფეთქავი გული ამოაცალეს.

1645 წელს ჩვენი გმირის უდარდელი ცხოვრება შეწყდა მისი პატრონის- ოლივარესის სიკვდილის გამო. იდალგოს მტრებმა, რომლებმაც იმ დროისთვის ბევრი სიმდიდრეც და მტრობაც დააგროვეს, ხულიოს შეუტიეს. ინდიელებთან მეგობრობა არც ისე სასარგებლო გამოვიდა: ირლანდიელი დაადანაშაულეს ჯადოქრობასა და შავი მაგიის ცოდნაში. ხმა გავარდა, რომ იდალგო შეიარაღებულ გადატრიალებას ამზადებდა და აპირებდა მექსიკის ახალი მეფე გამხდარიყო. რბილ საწოლზე უამრავი შვილიშვილის წრეში სიკვდილის ნაცვლად, ხულიოს წინ გაცილებით ნაკლებად კომფორტული ცეცხლი გაჩაღდა.

გამოძიება შეთქმულების საქმესთან დაკავშირებით გაჭიანურდა: საოცარია, ჰერცოგის ოჯახი აგრძელებდა იდალგოს დაცვას - ან იმედოვნებდნენ, რომ ლომბარდო მათთვის სასარგებლო იქნებოდა, ან ეშინოდათ, რომ ის ყველაფერს მოუყვებოდა ოლივარესის შესახებ. ლომბარდომ ციხეში რვა წელი გაატარა, რის შემდეგაც მან გაქცევა მოახერხა.

თუმცა ვერსიები განსხვავებულია: ერთის მიხედვით, მას დაეხმარა მისი მორიგი საყვარელი, მეორეს მიხედვით - ინდიელები. როგორც არ უნდა იყოს, ერთი რამ აშკარაა: თუ ჯულიომ ვინმე მოხიბლა, აუცილებლად - სამუდამოდ.

ზორო: ლეგენდის გაჩენა

ლომბარდო მექსიკაში დარჩა. იდალგოს ხასიათმა მას მშვიდად ჯდომის საშუალება არ მისცა: ხულიო მუდმივად ტოვებდა თავშესაფარს და შენიღბულად დადიოდა მეხიკოს ქუჩებში და როდესაც ისინი ცნობდნენ მას და ცდილობდნენ მის ხელში ჩაგდებას, არაჩვეულებრივი ოსტატობით იქნევდა ხმალს . მისი თავგადასავალი ყველაზე წარმოუდგენელი დეტალებით იყო მოცული: ხალხმა დაიწყო მითქმა-მოთქმა, რომ ღამით ქუჩაში დადიოდა შავი სამოსით მხედარი, რომელიც სახლების კედლებზე პროკლამაციებს აკრავდა ხელისუფლებისა და ინკვიზიციის სამასხარაოდ.

ლომბარდო დაიჭირეს მექსიკის ვიცე-მთავრის მეუღლის საწოლში. გაუხსენეს წარსული ბრალდებებიც - დუელები ესპანეთში, მაგიით გატაცება, ინდიელებთან მეგობრობა და გამეფების განზრახვა. გამოძიება კვლავ გაჭიანურდა, მაგრამ ბოლოს გამოიტანეს განაჩენი: ცეცხლზე დაწვა.

ხულიო ლომბარდომ სიცოცხლის ბოლო წამებშიც კი მოახერხა ხელისუფლების გაცურება: როდესაც ჩირაღდანი შეშასთან მიიტანეს, რომელიც გულუხვად მოერწყოთ ზეითუნის ზეთით, იგი მთელი ძალით მოიხარა ისე, რომ თავი უცებ დახრჩო თოკით, რომლითაც ბოძზე იყო მიბმული.

ლომბარდოს გარდაცვალების შემდეგ მან ლეგენდაში გააგრძელა სიცოცხლე. ხალხის ხსოვნაში, ხულიო დარჩა როგორც ჩაგრულთა დამცველი. სწორედ ამის მიხედვით დაწერა წიგნი ამერიკელმა ჟურნალისტმა ჯონსტონ მაკკალიმ, რომელმაც მთავარ პერსონაჟს სახელი დაარქვა ზორო, ერთ-ერთი ინდური ღმერთის საპატივსაცემოდ და გაუკეთა ცნობილი შავი ნიღაბი.

მაკკალის რომანის შემდეგ, მთელ მსოფლიოში დაიწყო ზოროს მოგზაურობა - გაგრძელებაები, მრავალი კინო გადაღება, კომიქსი და მიუზიკლიც კი. მათში თითქმის არაფერი დარჩა ნამდვილი ზოროს ცხოვრებიდან - ირლანდიელი იდალგო ლამპორტ ლომბარდო. ეს გასაკვირი არ არის: ნაკლებად სავარაუდოა, რომ მეკობრე გახდეს გმირი ხალხისთვის. ამის მიუხედავად, ეს არაპრინციპული ავანტიურისტი და მექალტანე რჩება საინტერესო კაცად, რომლის თავგადასავლებიც ნამდვილად ყურადღების ღირსია.