პოეზია ადამიანი, რომლის საფლავი ნახევარი საუკუნის შემდეგ გაიხსნა და მხოლოდ გვამის ფოტო არსებობს 2021, 18 იანვარი, 1:58 
ქართული პოეზიის პრინცი.
მეფობისთვის არ დასცალდა...
თუმცა პოეზიის მეფე - გალაკტიონი მხოლოდ მისი შემოქმედების წინაშე იხრიდა ქედს.
სიცოცხლეში ღმერთისგან დავიწყებული.
უიღბლო:კოჭლი, გაუზიარებელი სიყვარულით სულდადაღული.
ბარიერები - გაპროვინციალებული ყოფის უნიათობა და სიდუხჭირე.
ბედის დაცინვა - ჩინოვნიკი სამართლისა და განჩინების ექსპედიციის კანცელარიაში.
გროშები.
ისევ ბედის დაცინვა - ნახიჩევანში მაზრის მმართველის თანაშემწე.
ისევ გროშები.
27 წლის ასაკში მალარიისგან ტანჯვით სიკვდილი.
ნახევარ საუკუნეზე მეტი განჯის მიწაში.
ძლივს დიდუბის პანთეონი.
7 წელი მისი შემოქმედების გენიალურობის გააზრებისთვის, რომ მთაწმინდის პანთეონის პატივი რგებოდა.
რეალური პორტრეტის გარეშე.
მხოლოდ ჩონჩხის ფოტო.
პოეტის ოცნება - "რომ დაშთოს აქ ამაოება".
ამაოება დღემდე დაუშთობელია.
ილია ჭავჭავაძეს რომ არ ჩავარდნოდა ხელში მისი ლექსები, უკვალოდ დაიკარგებოდა...
მისი თანამედროვე იღბლიანები: ლაღები, ბედნიერები, მდიდრები კი ისე აღიგავნენ პირისაგან მიწისა, არც კი ვიცით მათი გვარ-სახელები. აღიგავნენ და მორჩა.
ადამიანები მანამ კი არ ცოცხლობენ, სანამ სუნთქავენ, არამედ მანამ, სანამ გვახსოვს...
ტატო ნიკოლოზ ბარათაშვილი  110 2-ს მოსწონს
|
  |
Intermedia.ge © 2011-2024 წელი
საავტორო უფლებები დაცულია
 |
