რთული დასაჯერებელია, მაგრამ განვითარებულ XVII- XVIII საუკუნის ევროპაში “სამედიცინო კანიბალიზმი'' ფართოდ იყო გავრცელებული. ითვლებოდა, რომ გარდაცვლილი ადამიანის ნაწილების ჭამას შეეძლო იმ ავადმყოფობების განკურნება, რითაც ის გარდაიცვალა და ასევე იმუნიტეტის ამაღლება. მაგალითად, თუ დალევდნენ შავი ჭირით გარდაცვლილი ადამიანის დაფქული თავის ქალისგან დამზადებულ ჩაის, დარწმუნებულები იყვნენ, რომ შავი ჭირი თვითონ არ შეხვდებოდათ. დამწვარი თმა თავის ტკივილს შველოდა და ა. შ. ეს “მედიცინა'' კი გამოიწვია არქეოლოგიურმა აღმოჩენებმა, კერძოდ კი ეგვიპტის პირამიდების სამარხების გათხრებმა. ადამიანებს სწამდათ (ხოლო ექიმები ადასტურებდნენ), რომ მუმიის ფერფლის ჭამა მათ ყველანაირი ავადმყოფობისგან დაიცავდა, ამიტომაც ხშირად მუმიისგან არც არაფერი რჩებოდა.