წამოუბერა ზღვაურმა,

ღრუბელი სევდას ცრის,

მემუდარები - გამიშვი!

მე თავს ვიმართლებ - წვიმს!

ხელით გისწორებ სათუთად

ყელს მარგალიტის მძივს,

ისევ ჩურჩულებ, წავალ, რა!

გარეთ გახედებ - წვიმს!

ცალ თვალს ზეცისკენ ვაპარებ,

ღრუბელს ვუღერებ მჯიღს,

- არ გადაიღო, იცოდე,

მეფე ვარ, სანამ წვიმს!

===

... სიყვარული იტყვიან-

უყვარდაო, ბატონო,

ასე განუკითხავად,

ასე ხელწამოკრულად?

სიყვარულის ხსენება

უნდა იყოს ვედრება,

იგი იმსიმაღლეა,

ყველა რომ ვერ შეწვდება...