სახარების მიხედვით უფალ იესო ქრისტეს ძალიან უყვარდა მართალი ლაზარე და მას თავის მეგობარს უწოდებდა. ერთხელ ლაზარე ავად გახდა, მარიამსა და მართას მაცხოვრის სასწაულთმოქმედების იმედი ჰქონდათ, ამიტომ პატივისცემით გაუგზავნეს კაცი ქრისტეს და შეატყობინეს: უფალო, შენ ვინც გიყვარს, ავადაა. მათ იცოდნენ, რომ მაცხოვარი ინებებდა ლაზარეს განკურნებას.

ეს რომ უფალმა გაიგო, თქვა, სნეულება სასიკვდილო არ არის.

იესოს უყვარდა ლაზარე და მისი დები. თუმცა უფალი მათ არ გაჰყვა, რადგან სასწაული ჰქონდა ჩაფიქრებული და ეს სასწაული აღასრულა კიდეც მაშინ, როდესაც ლაზარე გარდაიცვალა.

უფალმა შეიწყალა ოთხი დღის მკვდარი მისი მეგობარი და აღადგინა ის მკვდრეთით.

მართალი ლაზარეს გარდაცვალებითა და მაცხოვრის მიერ მისი მკვდრეთით აღდგომით, კიდევ ერთხელ ეუწყა ქრისტიანებს, რომ სიკვდილი ძლეულ იქნა.

რაც შეეხება სახელს "ლაზარე”, ის ებრაული სახელია და ქართულად “ღვთის წყალობას” ნიშნავს.

ლაზარეს შაბათი და ბზობა მორწმუნეთათვის თევზით ხსნილია.