ამერიკელი მკვლევარები ამბობენ, რომ ასპირინი ებრძვის ნეიროდეგენერულ დაავადებებს. დასკვნები წარმოდგენილია "ჟურნალ ნეირომეცნიერება"-ში, თაგვებზე დაკვირვების შემდეგ.

უცხოელი ექსპერტები ამბობენ, რომ აცეტილსალიცილის მჟავა ( ასპირინი) იწვევს ორგანიზმში იმ პროცესების ზრდას, რაც ხელს უშლის ტვინის ნერვულ უჯრედებში ამილოიდური პლაკატების ფორმირებას. ისინი ხშირად პროვოცირებას ახდენენ ნეიროდეგენერაციული დარღვევების განვითარებაზე, მაგალითად, ალცჰეიმერის დაავადების.

ამერიკელი ექიმები ამბობენ, რომ ასპირინი ჩართულია ლიზოსომების აქტივობის გაზრდაში, სპეციფიკურ უჯრედულ ორგანიზმებზე, რომლებიც შეიცავს სხვადასხვა ფერმენტებს და იღებენ მონაწილეობას სასიცოცხლო პროცესში სხეულისთვის (უჯრედების მიერ ნუტრიენტებითა მონელების ხელშეწყობა, ტვინის ნერვულ უჯრედებში პათოგენური თეთრი დეპოზიტების ფორმირება).

ამის დადგენა მოხდა ლაბორატორიულ ვირთხებზე დაკვირვების გზით. ამ ქმნილებების თვისებაა Aβ42- ის დაჩქარებული დაგროვება, ნივთიერება, რომელიც ქმნის ამილოიდურ პლაკატების საფუძველს. ექსპერიმენტული მღრღნელები ერთი თვის განმავლობაში იკვებოდნენ ასპირინის მცირე დოზებით. ექსპერიმენტის დასრულების შემდეგ აღმოჩნდა, რომ თერაპია შემდეგ, თაგვების ტვინი იყო გაწმენდილი.

კვლევის ავტორების აზრით, ასპრინინის მოქმედების მიმართულებათა რეცეპტორი არის პასუხისმგებელი მეტაბოლიზმისა და უჯრედების დიფერენცირების პროცესის მიმდინარეობისაში. იგი ასევე მონაწილეობს ცილის დონის რეგულირების პროცესში, რომელიც იწვევს ლიზოსომების ფორმირებას. ამრიგად, ასპირინის მიღებით, სხეული პეპტიდების გასუფთავებას ახდენს, რაც საფრთხეს უქმნის მას.

ანალოგიური ეფექტები შეიძლება შეინიშნოს სხვა პრეპარატების მიღებისას, მაგალითად, გემფიბროზოლი. რეკომენდებულია როგორც პრეპარატი, რომელიც ლიპიდების სისხლის დონის შემცირებას იწვევს. მაგრამ აცეტილსალიცილის მჟავა უფრო ეფექტურ საშუალებად ითვლება.

მოაქვს თუ არა ასპირინს სარგებელობა ადამიანისთვის, რომელიც იცავს მას დემენციისგან, არ არის ჯერ ბოლომდე გარკვეული, რადგან არ ყოფილა კლინიკური გამოკვლევები ადამიანებზე.ეს შესაძლებელი იქნება მხოლოდ მაშინ, როცა, ამ მიმართულებით კვლევებს ჩატარებენ ექიმები.