სოკრატესეული მეთოდი სწავლებისას გულისხმობს მოსწავლეების აქტიურ ჩართვას, კითხვა-პასუხის გზით, საკუთარი ცოდნის აგებაში.

მეთოდის სახელწოდება მომდინარეობს ბერძენი ფილოსოფოსი სოკრატედან, რომელიც მოსწავლეებს ამ გზით ასწავლიდა ფილოსოფიას.

მასწავლებელი სვამს პრობლემურ და არა ინფორმაციულ კითხვებს:

რას ფიქრობთ ამაზე?

რა განმარტებები გჭირდებათ ამისთვის?

არ აწოდებს არანაირ ინფორმაციას, არამედ მათ სთხოვს აზროვნებას, რათა ისინი დამოუკიდებლად მივიდნენ პრობლემის გადაწყვეტამდე.

სოკრატესეული მეთოდის გამოყენება შესაძლებელია: დისკუსიით, დებატებით, პრობლემური კითხვების დასმით.

ზოგჯერ მასწავლებელს მოჰყავს ფაქტები მოსწავლეთა მიერ გამოთქმული მოსაზრებების საწინააღმდეგოდ, მაგრამ არ აფიქსირებს საკუთარ მოსაზრებებს დასმულ პრობლემასთან დაკავშირებით.

მოსწავლეები თამამად თხზავენ ჰიპოთეზებს და ვერსიებს, აანალიზებენ ერთმანეთის არგუმენტებს.

• მასწავლებელი სვამს პრობლემურ შეკითხვებს, რათა წაახალისოს მოსწავლეთა აზროვნება მოცემულ საკითხზე.
• მასწავლებელს მოჰყავს დამხმარე და საწინააღმდეგო მაგალითები მოცემული მოვლენის საილუსტრაციოდ.
• მასწავლებელი კრიტიკულად განიხილავს მოსწავლეთა არგუმენტებს.
• მასწავლებელი ხელს უწყობს კლასის დისკუსიაში ჩაბმას.
• მასწავლებელი ახალისებს საკუთარი და სხვების აზრების კრიტიკული აზრების განვითარებას.
• მასწავლებელი მოსწავლეს სთხოვს ფაქტებისა და ცნებების ანალიზს, მასალაში მოცემული ფარული არსის გაგებას და ა. შ.
• მასწავლებელი სთხოვს მოსწავლეს, რომ დააკავშიროს სხვადასხვა წყაროდან მიღებული ცოდნა, სხვადასხვა ელემენტისგან შექმნას ახალი სტრუქტურა.
• მასწავლებელი სთხოვს მოსწავლეს, რომ გამოიტანოს დასკვნა (გააკეთოს შეფასება) საკუთარ არგუმენტაციაზე დაყრდნობით.

ავტორი: სოფიო მოდებაძე