უშრომელად არაფერი მოდის (ერთეულ გამონაკლისებს არ ვგულისხმობ), მაგრამ ვინ გვეუბნება ან სად წერია რომ წავიდეთ, მამაო დაგვლოცავს და გვექნება?? უბრალოდ ჩვენს შრომას თუ ლოცვა-კურთხევა ერთვის, მაშინ გზა სასიკეთოდ მეტად ხსნილია. მარტო იმის ფიქრით რომ ვიჯდეთ და სიკეთე, ბედნიერება, დოვლათი და სიმდიდრე ღმერთის სახით მოვა ეგ მემგონი უკანასკნელ ბრიყვსაც არ სჯერა, თვით სახარებაშიც თქმულია რომ უქმედ არ ვიყოთ, ვიშრომოთ, სხვის კმაყოფაზე ყოფნა ცოდვააო და რომელი სასულიერო პირი მოგვცემს მასეთ კურთხევას, რომ ღვთის იმედათ ვიქნებით და გაბრწყინდება საქართველო. ბევრმა ისიც ვერ შეიმეცნა საქართველოს გაბრწყინებაში რა იგულისხმება, არა მარტო დაკარგული კუთხეების დაბრუნება, ერის სიმტკიცე, ერთობა და რწმენა მოიაზრება. რწმენა უდიდეს როლს თამაშობს, თუმცა დღეს სადღაა რწმენა, აქ რელიგია არაფერ შუაში არაა, ეს ყველაფერი ჩვენი-ხალხის უგუნურებაა, თორემ რწმენა ჩვენს ქვეყანას ოდითგანვე ჰქონდა, ქვეყნის სათავეშიც ისტორიას თუ იცნობ კაარგად მირიან მეფე და ნანა დედოფალიც რწმენამ იხსნა და მოექცნენ, ერეკლე მეფე, თამარ მეფე, დავით აღმაშენებელი, რომელიც ბრძოლის ველზე ისე არ გავიდოდა, თუ ტავის ჯარს მოძღვარს არ დაალოცვინებდა სათითაოდ. კიდევ რამდენი... და ძალიან კარგად იყო ქვეყანა, ერთობა, სიყვარული და გატანა იყო, მტერსაც ერთი მუჭა მიწა ადვილად ვიგერიებდით, დღეს კი სადღაა ეს რწმენა, ქართველობა და ადამიანობა....

არ იშრომოთ, არ იწვალოთ მიზნის მისაღწევად.
წადით და მამაო დაგლოცავთ და მიგაღწევინებთ მიზანს.
ჩვენ მარიამის წილხვედრ საქართველოში ვცხოვრობთ და აი ეხლა გაბრწყინდება საქართველო, ყველაფერი ღმერთის ძალით მოვა სიმდიდრე დოვლათი და ერის ბედნიერება.

აი ამდაგვარ აზრებს სანამ არ ამოიგდებს ქართველი მანამდე სულ უკან და უკან წავალთ.

დევიზი უნდა იყოს ასეთი "იშრომე და გექნება ყველაფერი" და არა ის რომ პატრიარქმა დაგვლოცა და მიზანს მივაღწიეთ.

ყველა ვერ მოიგებს, მაგრამ ლოცვა-კურთხევას გაცილებით მეტი ძალა და მადლი აქვს ვიდრე წარმოგვიდგენია, საკუთარ თავზე მრავლად გამოვაცდე, რელიგიის შეტენვა რა შუაშია?? :((

ეს ძალად ეკლესიურობა ძალზე მომაბეზრებელია.

ბევრი ნიჭიერი მომღელები გვყოლია და დაალოცინეთ უწმინდესს ყველამ რომ კონკურსები მოიგონ.
რა ყველაფერში ტენიან რელიგიას.