- მე ყოველთვის ვკითხულობ მაკიაველის, როცა ნებას მაძლევენ სნეულებანი და საქმენი, და მაინც, სულ უფრო მეტად ვრწმუნდები, რომ ის პროფანია.
- სარგებელი, ერთი უკიდურესობიდან მეორისკენ რომ უბიძგებს ხალხს, ენასა ჰგავს, რომელსაც ისინი სწავლობენ ისე, რომ არას დაგიდევენ გრამატიკას.
- წარმოიდგინეთ აღებული მოსკოვი, დამარცხებული რუსეთი, შ...
პაემანი სამარაში
სიკვდილი ყვება:
"ცხოვრობდა ბაღდადში ვაჭარი, რომელმაც მსახური გააგზავნა ბაზარში, საყიდლებზე, მაგრამ მან გაფითრებულმა და მოცახცახემ მიირბინა უკან და უთხრა: "ბატონო, ბაზარში ვიღაც დედაბერმა მკრა ხელი, მივიხედე და დავინახე, რომ თავად სიკვდილმა მკრა ხელი, მან შემომხედა მე და დამემუქრა
ბატონო, მომეცი ცხენი, რომ წავიდე ამ ქალაქიდ...
2019, 29 სექტემბერი, 16:33
შვილო, მყავდი მზის სადარი,
მწვერვალებზე მაღლაც მყავდი,
ღრუბლებს საბნად გაფარებდი
მიწაზეც რომ არ გიშვებდი.
სიმართლისთვის გამოგზარდე,
სიმართლეს ხარ შეწირულიც
ღირსეული შვილი მყავდი,
საფიცარი მყავდი ერთი.
მოღალატე რომ მყოლოდი,
ფიქრად ვერც კი მოვიდოდი,
ტანით გმირებს გადარებდი,
ასაკით კი დარდი მყავდი.
შვილო, როდის მოგისწრია,
ხალხის დი...
2018, 1 სექტემბერი, 14:24
მინდა დაგიჩემო, და ჩემი დაგარქვა, შენზე ფიქრებისგან გული რომ ღელავდეს, მინდა დაგიჩემო ვით "სული" სხეულში, აქ ჩემთან რომ დარჩეს.
მინდა დაგიჩემო და გულში ჩაგიკრა, შენი ჩახუტებით სიმშვიდე, რომ ვპოვო ვიცი ეს ზღაპარი ოდესმე გაქრება, და მაინც რატომ მსურს?!
შენ მონატრებას გული ვერ უძლებს, შენზე ფიქრებიც მათოვს ვნებებად და მახსენდება, შენი თითები, როგორ მიც...
შესაძლოა, ვაჟას აღარც მთაში სიცოცხლის იმედი ჰქონდა, მაგრამ "იმათ კალთაზე" ერჩივნა სიკვდილი. ყველანაირად იბრძოდა, იმდენად მომაგრებულიყო, მთამდე აეღწია. სანდროსა და შიო მღვიმელისათვის უთხოვია, მამა დავითის ეკლესიასთან, კლდეში რომ წყალი გამოდის, ის უნდა როგორმე ჩამომიტანოთ, ჩვენ მთის წყაროებს ის უფრო ჰგავს და ცოტა იქნებ მომასულიეროსო. მეორე დღეს დოქით ჩამოუ...
2017, 22 ოქტომბერი, 13:16
ჩემს გულის რწმენებს ვიტყოდი გასაჯავრებლად მტრისაო, სააკაშვილი მიხეილ შვილია გიორგისაო, თავის წინაპარს არ არცხვენს, მკლავი აქვს ფოლადისაო, მკერდს უძგერს გული ლომისა, მუხლი მამალი მგლისაო, ეს რა შვილი შვა დედამან, ეს რა გვაჩუქა ზენამო, სანთელი უნდა დავუნთოთ, ერთმა კი არა ყველამო, ქართველთ მტერი გყვავს დიდძალი, ამერ და იმერისაო, მიწა ბევრი აქვთ ღორებსა, მაინცა უნდათ სხვისაო, ...
|
|