უაღრესად შეშინებულსა და შეწუხებულს გამოსვლა და იქაურობიდან გაქცევა მინდოდა, მაგრამ კარები მაგრად იყო ჩარაზული. ასეთ დროს უცებ გაისმა ხმა: მობრძანდება, მობრძანდებაო. ამ სიტყვებზე კარებიც გაიღო და დავინახე, როგორ მობრძანდა ანგელოზებით გარშემორტყმული ღვთისმშობელი. მან მკაცრად თქვა: მევედრებით სიკეთეს და გამრავლებას, მაგრამ როგორ გაგამრავლოთ ან რისთვი, რომ კიდევ მეტი ბავშვი ხოცოთ?!... ამ სიტყვებმა, ღვთისმშობლის ხმამ და სახემ, ნანახზე კიდევ მეტად შემაძრწუნა. მე არავის ვუსურვებ თუნდაც ერთხელ, შორიდან იხილოს ღვთისმშობლის მწყრალი სახე.

ამ სიზმარმა თუ ხილვამ კიდევ ერთხელ დამარწმუნა თუ რაოდენ დიდ ცოდვაშია ჩვენი ერი. ჩვენი დღევანდელი მდგომარეობით სამდურავი მხოლოდ ჩვენს თავზე გვეთქმის და ისიც საკვირველია თუ რატომ კიდევ უფრო მეტად არ ვისჯებით იმ უმძიმესი ცოდვის გამო, რომელსაც მკვლელობა ჰქვია. უმწეო ჩვილ ბავშვთა მკვლელები კი თითქმის ყოველ ოჯახშია.უნდა ვიცოდეთ, რომ ღვთისგან მონიჭებული სიცოცხლის ხელყოფა ანუ უმწეო არსების აბორტით მოკვდინება მკვლელობის მძიმე ცოდვაა. ეს ცოდვა ამ ქვეყნადაც გვეკითხება და გაცილებით მეტად კი იმ ქვეყნად მოგვეკითხება. განსაკუთრებით მძიმედ კი იმ მკვლელ ექიმ-გინეკოლოგებსა და ქირურგებს, რომელნიც არა დაგიდევენ ღვთის წყალობას, მომავალ სიცოცხლესა და ერის გამრავლების საკითხებს.სხვა ცოდვილ ადამიანთა მსგავსად, გამოსავალი აქაც მხოლოდ ერთია, დიდი სინანული, აღნიშნული ცოდვების მღვდელთან აღსარებით მონანიება და მოძღვრის რჩევებით ეკლესიური ცხოვრების დაწყება.