შენ რომ დაიბადე, მან ყველა ცხოვრებისეულ სიამოვნებაზე უარი თქვა...



ყოველ ღამე იღვიძებდა, რომ შენთვის ეჭმია, შენ კი... ყოველ ღამე
გაუჩერებლად ტიროდი.



3 წლის რომ გახდი, ფერადი ფანქრები გაჩუქა და ხატვა გასწავლა, შენ კი
მადლობის ნიშნად ყველა კედელი მოხატე სახლში.

15 წელი რომ შეგისრულდა ის მოუთმენლად გელოდებოდა როდის დაბრუნდებოდი, რომ მოგხვეოდა, შენ კი ყოველთვის შენს ოთახში იყავი ჩაკეტილი.

25 წლის რომ გახდი, მთელი თავისი დანაზოგი შენი ქორწილისთვის დახარჯა,
თქვენ კი მისგან რაც შეიძლება შორს მოინდომეთ ცხოვრება...




3O წლის რომ იყავი, ის ცდილობდა შენი შვილისთვის მოევლო, შენ კი სთხოვე
რომ თქვენს ოჯახურ ცხოვრებაში არ ჩარეულიყო.

შენ უკვე 4O წლის ხარ... ის ვახშამზე გელოდებათ, თქვენ კი არასდროს
არ გაქვთ დრო რომ მიხვიდეთ.

დადგება დღე, როცა ის წავა ამ ქვეყნიდან და აზრი აღარ ექნება შენს
დაგვიანებულ მონანიებას.

არასდროს არ გაბრაზდე მასზე, არ უთხრა ისეთი სიტყვები, რაც იცი გულს ატკენს...

შენ მხოლოდ ერთი დედა გყავს, სევდა ამოკლებს სიცოცხლეს...