ვატიკანი პანიკაშია! თურქეთში უძველესი ბიბლია აღმოაჩინეს.
თურქეთში აღმოაჩინეს უძველესი ბიბლია. როდესაც მსოფლიოსთვის ცნობილი გახდა ამ არტეფაქტის შესახებ, წიგნმა ვატიკანში დიდი შეშფოთება გამოიწვია. საქმე იმაშია, რომ ამ ბიბლიაში ბარნაბას აპოკრიფული სახარებაა, რომელიც დაიწერა ქრისტიანი წმინდანის და მოციქულის მიერ. ბარნაბა იყო ქრისტეს ერთ-ერთი მოსწავლე. ის მოგზაურობდა პავლე მოციქულთან ერთად და იესოს ცხოვრებაზე რამდენიმე ურთიერთგამომრიცხავი ნაშრომი დაწერა.
აღსანიშნავია ის, რომ ეს წიგნი თურქეთში ჯერ კიდევ საუკუნის დასაწყისში ნახეს, მაგრამ მსოფლო საზოგადოებამ მოცემულ მომენტამდე მასზე არაფერი არ იცოდა. ბიბლიის არსებობა უცნობი მიზეზების გამო საიდუმლოდ ინახებოდა მთელი ეს თექვსმეტი წელი. დღეს-დღეობით ბიბლია ინახება ანკარის ეთნოგრაფიულ მუზეუმში.წიგნის ფურცლები ცხოველის ტყავისგანაა დამზადებული. მრავალი საუკუნის მანძილზე ისინი გაშავდნენ, ამიტომ არამეულ დიალექტზე დაწერილი (ითვლება, რომ სწორედ ამ ენაზე საუბრობდა ქრისტე), მთელი ამ ტექსტის წაკითხვა შეუძლებელია.
თუმცა, ექსპერტებმა მაინც შეძლეს ტექსტის ნაწილის გადათარგმნა. ბარნაბა წერდა, რომ იესო არ იყო ძე ღვთისა, და ის ჯვარზე არ გაუკრავთ. მაცხოვარი, მოციქულის სიტყვების მიხედვით, წინასწარმეტყველია და ცად ცოცხლად ამაღლდა, ხოლო
მის მაგივრად ჯვარზე იუდა ისკარიოტელი გააკრეს. ამასთანავე, პავლე თვითმარქვიადაა მოხსენიებული, და არა მოციქულად. ტექსტში ასევე ნათქვამია, რომ დედამიწაზე მალე მოვა უკანსკნელი მესია ისლამიდან.
ვატიკანის ექსპერტები გეგმავენ თურქების მიერ აღმოჩენილი ბიბლიის შესწავლას და მისი ნამდვილობის განსაზღვრას.
სხვათა შორის, ითვლება, რომ კათოლილურმა ეკლესიამ ცენზურა დაადო სახარებას ნიკეის ტაძარში და სწორედ მაშინ მთლიანად ამოიღო ბიბლიიდან ბარნაბას სახარება.
მორწმუნეთათვის კი მნიშვნელოვანი სხვა თემაა - ადამმა და ევამ შეჭამეს აკრძალული ნაყოფი, დაუჯერეს ეშმაკს და დაარღვიეს ღმერთის მიერ მათთვის შემოღებული ერთადერთი კანონი. ანუ დაარღვიეს ყველაფერი 100 %-ით, რისი დარღვევაც კი შეეძლოთ. აქედან ჩანს, რომ ადამიანის ბუნება მიდრეკილია დაარღვიოს არა ცალკეული წესი, არამედ ყველა წესი. ღმერთი არის მოწყალე და მწყალობელი, ამიტომაც იგი სასჯელს ადამიანთა ნაცვლად იღებს საკუთარ თავზე, ხოლო ადამიანებს აძლევს საშუალებას სინანულით, ანუ გონზე მოსვლით დააღწიონ თავი ცოდვებს. სწორედ ამიტომ აუცილებელია ღმერთი განკაცდეს და ევნოს, სხვაგვარად სასჯელი, ტანჯვა ადამიანის ხვედრი გახდებოდა, რაც თავის მხრივ არ გაახარებდა მოწყალე ღმერთს.
თუმცა მოგვიანებით, კონკრეტული წინაპირობის გამო (ეს წინაპირობა კიდევ სხვა თემაა), მორწმუნეთა ერთმა ნაწილმა მიიჩნია, რომ ადამისა და ევას მიერ ჩადენილი ცოდვა არ იყო შესაძლო დანაშაულის 100 %, სამოთხიდან გამოძევება საკმარისი სასჯელი იყო მათთვის და არაა აუცილებელი ვივარაუდოთ, რომ ადამის მოდგმა წინაპრის მსგავსად მიდრეკილია ყველაფრის დარღვევისკენ. ამდენად მორწმუნეთა ეს ნაწილი მივიდა ახალ დასკვნამდე და მათ ღმერთის განკაცების აუცილებლობა ვეღარ დაინახეს. თუმცა ასეთ მორწმუნეთა შორის გაჩნდნენ ისეთებიც (მაგალითად ზოგიერთი შიიტი), რომლებიც აზრის ამგვარმა განვითარებამ იქამდე მიიყვანა, რომ სასჯელის სახით საკუთარ თავს გვემენ, მათრახებს ირტყამენ ზურგზე, რაც სხვა მორწმუნეების აზრით, შეცდომაა და შეუძლებელია ღმერთს უხაროდეს.
რაც შეეხება Hhhh hhhhh-ს აზრს ხატთთაყვანისცემაზე, ქრისტიანთა მესამედი არ აღიარებს ხატებს. ასე რომ ქრისტიანობის დოგმების საწინააღმდეგო მსჯელობისას ეს არგუმენტი დიდს არაფერს იძლევა, და მთავრდება რიტორიკული კითხვით - თაყვანისცემის ობიექტი სურათია, თუ სურათზე გამოსახული? საერთოდ კი ხატთთაყვანისცემის შესახებ პოლემიკას ფოტოსურათების, კინოფილმების, ტელევიზიების და პასპორტებში ფოტოსურათების აკრძალვამდეც კი მივყავართ. დ