ქარმა ფოთლები მოხვეტა,
ხეთაგან განაყარები,
შორს წელშიდ დრეკა, ჰო, ხეთა,
ჰო, ჯიბრზედ განა ყანების,

უდრეკი დახვდი ქარს ძლიერს,
არ შეუშინდე არც გრიგალს,
სუსტთ მაგალითი გვაძლიე,
და სიჯიუტეც არჩვს გიგავს,

ქარი მოვარდა ამას წინ,
ჯიბრზედ ჯერაც სუსტ ლერწამთა,
ბარად ხსოვნაშიც არ მაქვს წლის,
ისე უწყალოდ ლეწა მთად.




ერთი სიტყვით მძიმე დღე დგას,
არა გვიჭირს პოეტებს,
მე საქალეთს მივედე და,
აქეთობას მოვედე.