რამდენიმე დღის წინ ჩამივარდა ცნობა ბაგლარ ხარაიას შესახებ. წავიკითხე გულდასმით და კიდე ერთი ვერსია აღმოვაჩინე იმის შესახებ, თუ როგორ ჩამოყალიბდნენ ხარაიები.

მე- 2 საუკუნეში დაიბადა ბაგლარი, (წელი უცნობია) და ოჯახში ძალიან გაუხარდათ. მისი გვარი კი იყო ბაზაიძე. ბაგლარის ენებისკენ ნიჭი ჰქონდა და მალევე შეისწავლა სპარსუ
ლი. როცა ის 15 წლის იყო კითხულობდა წიგნს, ოღონდ სპარსულად დაწერილს. იმ წიგნში ეწერა ერთ კარგ კაცზე, რომელსაც ერქვა "ხარეა". უცნაური ის იყო, რომ ბაგლარმა სიტყვა "ხარეა" სწორად ვერ წაიკითხა, რადგან ეძინებოდა და ეგონა იმ კაცს ერქვა "ხარაია".

რადგანაც ბაგლარს ის პერსონაჟი ძალიან უყვარდა, გადაწყვიტა მისი ზედმეტსახელი ყოფილიყო "ხარაია". ეს იმას ნიშნავდა, რომ იმ პერსონაჟივით კეთილი იყო.

რამდენიმე თვის შემდეგ, როდესაც ბაგლარის მეგობარმა ბადრიმ წაიკითხა იგივე წიგნი, აღმოაჩინა, რომ ბაგლარს არასწორი ზედმეტსახელი ჰქონია და გადაწყვიტა "ხარაია" შეესწორებინა "ხარეა" -დ. ბაგლარმა გადაამოწმა და მიხვდა, რომ ბადრი მართალი იყო.

თუმცა მან ზედმეტსახელი დაიტოვა და ბადრის ყურადღებისთვის მადლობა, გადაუხადა.

ბაგლარის სიკვდილის შემდეგ, ანუ მესამე საუკუნეში, მისმა შვილებმა მამის ზედმეტსახელი უფრო მოიწონეს ვიდრე ბაზაიძე. ამიტომაც ბაგლარის შვილების (რომელთა სახელებიც უცნობია) შთამომავლები თანამედროვე ხარაიები არიან.

მე ვამაყობ, რომ ხარაია ვარ! მე ვამაყობ ჩემი ისტორიით!