ყველა კუთხე-კუნჭული და
მიყვარს მისი ორნამენტი,
მწამს იქნები სულ ჭკუით და
ხვალ ჭკვიანზე ოდნავ მეტიც

ეზიარე, ქსენოფობად
არ შეგრაცხონ თუკი გინდა,
მამა-პაპა რასაც ფლობდა,
სიბრძნეს ძლიერს, არსით წმინდას,

უტვინობით გზას აცდენილთ,
დაუხვდა და ჩაიხუტა,
თუმც კი ექცა განსაცდელის,
ყოველი დღის წამი ხუთად,

ახლა გვქვია ევროპულად,
შემწყნარებელს ტოლერანტი,
ღმერთს გაფიცებთ, ევრო ფულს ჰგავს?
იქაური ცოტნეს, რატის?

ვენაცვალე მე ჩემს მამულს,
მზით გადამთბარ მთას და მდელოს,
“დაჩაგრულთა“ცრემლით ნამულს,
გადაშლილა სარფამდე რომ.