მაშინ როცა მე მე აღარარი და შენ შენ, როცა ყველაფერი ერთ ადგილზე ჩერდება, მხოლოდ შენ ირგვლივ, შენს ცხოვრებაში . სხვა მხარეს რჩები, ყველასგან და ზოგადად ცხოვრებისგან. ეს არის მომენტი, როცა მხოლოდ საკუთარი ცხოვრება გაინტერესებს და ვერ იზიარებ სხვების ბედნიერებას, რომელიც უცხო და მიუწვდომელია შენთვის.სულ ოცნება რაღაცაზე (ვიღაცაზე), სულ იმედი ჩანაცვლებული უიმედობით, ფიქრი , ტირილი, დარდი და სურვილი შეცვლის და მომენტი, როცა ხვდები რომ ეს უკვე ნაწილი ხდება შენი და გეშინია, გეშინია შეჩვევის და რჩება მხოლოდ ერთი და მთავარი_რწმენა.
