მერი შერვაშიძე განთქმული იყო თავისი სილამაზით.მერი მაღალი იყო, კარგი აგებულების, თაფლისფერი თვალებით და წაბლისფერი თმით... იგი არასოდეს იცინოდა, მხოლოდ იღიმებოდა.რუსეთის იმპერატორ ნიკოლოზ II-ს მერი შერვაშიძის ნახვისას განცვიფრება ვერ დაუმალავს.

მერი ბათუმში დაიბადა, მოგვიანებით მამის სამსახურის გამო პეტერბურგში გადასახლდა. მამის გარდაცვალების შემდეგ ოჯახი ქუთაისში გადავიდა საცხოვრებლად.

1918 წელს მერის საქმრო, გიგუშა ერისთავი (გიორგი ქსნის ერისთავი), საქართველოში მერის ცოლად შესართავად დაბრუნდა. 1921 წელს მერი ბათუმიდან გემით საფრანგეთში გაემგზავრა. გემი სტამბულში შეჩერდა, სადაც მას ქმარიც შეუერთდა. აქვე მან მონაწილეობა მიიღო და გაიმარჯვა სილამაზის კონკურსში.

პარიზში მერი ბულონის ტყესთან ახლოს დასახლდა. მერის დედა, ნინო მხეიძე და მერის ტყუპი დები - ელენე და თამარი მერისთან ერთად ცხოვრობდნენ. მათ საკუთარი სამკერვალო გახსნეს, მოგვიანებით კი მერი შანელის მოდელი გახდა. იგი იყო შანელის კოსტუმების შთაგონების წყარო. პარიზელები განაკუთრებით აღაფრთოვანებდა მისი ჩაცმის სტილი .

მისი ქმარი ადრევე გარდაიცვალა. მას შვილი არ ჰყოლია, სიცოცხლის ბოლო წლები მოხუცთა თავშესაფარში გაატარა. მერის სახლში სიცოცხლის ბოლომდე ეწყო ნაცნობ თუ უცნობ თაყვანისმცემელთა მიერ გამოგზავნილი ყვავილების თაიგულები. ბაბო დადიანისვე გადმოცემით, ადმირალ მაკაროვის ვაჟი უზომოდ ყოფილა მერი შერვაშიძეზე შეყვარებული, როცა გარდაიცვალა ანდერძით 5 000 დოლარი დაუტოვებია მერისთვის.

მერი მოხუცებულთა თავშესაფარში 97 წლის ასაკში გარდაიცვალა. მას პანაშვიდი კათოლიკოს პატრიარქმა, უწმინდესმა და უნეტარესმა ილია II -მ საქართველოში გადაუხადა.

არაფერია დაზუსტებული გალაქტიონისა და მერის ნაცნობობაზე, მერი სიბერეშიც უარყოფდა პოეტთან ნაცნობობას. თუმცა ერთ- ერთი ვერსიით ერთ-ერთი ვერსიით 1935 წელს გალაკტიონ ტაბიძემ შემთხვევით ნახა მერი პარიზში. მერი ლუვრის წინ იჯდა და მომაჯადოებლად ლამაზად გამოიყურებოდა. მოხიბლულმა გალაკტიონმა სწორედ მას შემდეგ მიუძღვნა მერის განთქმული ლექსი:

"შენ ჯვარს იწერდი იმ ღამეს, მერი!
მერი, იმ ღამეს მაგ თვალთა კვდომა,
სანდომიან ცის ელვა და ფერი
მწუხარე იყო, ვით შემოდგომა!"