როდესაც წიწამურში მოჰკლეს ილია, მაშინ დაეცა ქართველი ერის სულიერება.როდესაც ეს ამბავი შევიტყვე სავარძელში ვიყავი მოკალათებული და ივერიის ახალ ნომერს განვიხილავდი.პირველ ყდაზე გამოქვეყნებული იყო დიდი ილიას სიკვდილი.აივინიდან რაგაც ხმაური მომესმა და ინტერესით გავედი.თვალწინ ხალხის ბრბო გადამეშალარომლებიც მასვეტაშვილს და ყიფშიძეს მიჰყვებოდნენ ნიკოლოზის ქუჩაზე და პროტესტით გამოხატავდნენ ქართველი ერის მამის უსამართლო სიკვდილს.

ნუთუხელი არ აუკანკალდა ამ უგუნური საქციელის ჩამდენს?!რა არის ახლა კაცობრიობა?უაზრობაა წუთისოპელი, ორი მანეთია გამო კაცსა ჰკლავენ და კაცობრიობას ჰღუპავენ.სწორედ ამ დღღეს დააააკარგა ჩვენმა ცხოვრებამ აზრი.მისი თითოეული ნაწარმოები საქართველოსთვის საუკუნო საგზლად ერგო, ვენს ქვეყანაში მცხოვრებ უღმერთო ხალხს.ნამდვილად სიკვდილს იმსახურებს ამ საქციელის პატრონი.სად არის ხალხნო სამართალი?!ნუთუ, სულ დაკარგეთ ღირსება და ნამუსი...

ფიქრებში გართული როცა გამოვერკვიე ბრბოს უკვე ჩაევლო.ქალაქში სწრაფად გავრჩელებულიყო ინფორმაცია.თავზარდაცემული ხალხი სასამართლოს განაჩენს ელოდებოდა...

საქარტველოში მზის სხივი აღარ ანათებდა ერთი ის თუ გადაივლიდა ღრუბლებს მიფარებული და გვანიშნებდა, მე მუდამ თქვენს გვერდით ვარო...