XVI საუკუნეში ვენეციასთან ახლოს მდებარე მურანოს კუნძულზე, სარკის ოსტატებმა, ბრტყელი სარკის წარმოება დაიწყეს. ისტორიაში პირველად სარკეები ისეთი გლუვი და გამჭვირვალე გამოვიდა, რომ მათ “ჯადოსნური შუშაც" კი შეარქვეს.

ჯადოსნური სარკის წარმოება ყველასათვის გასაიდუმლოებული იყო, ხოლო ვენეციური სარკეები იმდენად ძვირი ღირდა, რომ ერთმა ცნობილმა იტალიელმა დიდგვაროვანმა, ვერცხლის ჩარჩოში ჩასმული სარკისათვის საკუთარი საზღვაო ხოლმალდიც კი დათმო, ხოლო საფრანგეთის დედოფალმა მარია მედიჩიმ თავისი კაბინეტის მოსართავად 119 სარკე შიძინა და მათში ოქრო და სხვა ძვირფასეულობა ტომრობით გადაიხადა.

ბრძენ ხალხს მიაჩნდა, რომ ადამიანმა მასში გარკვეული მიზნისთვის უნდა ჩაიხედოს. მაგალითად სოკრატე ამბობდა: “დააკვირდი შენს გამოსახულებას, თუკი შენი გარეგნობა ამის ღირსია. ნუ დაამახინჯებ მას სხვადასხვა სიბილწეებით, სამაგიეროდ, კარგი საქმეებით გაალამაზე."