ფილმისადმი საზოგადოებრივი ინტერესის გაზრდის მიზნით, ზოგიერთ რეჟისორს რა ხრიკზე აღარ უწევს წასვლა. ბევრი კინორეჟისორი საკუთარ ნამუშევრებში აქცენტს სიშიშვლეზე და პიკანტური კადრების სიუხვეზე აკეთებს, რითიც საკუთარი ნამუშევრისადმი მაყურებლის ინტერესს კიდევ უფრო მეტად ზრდის. ზოგჯერ ასეთი სცენები მართლაც შთმბეჭდავად გამოიყურება და კინომანებს მათი მრავლჯერ ნახვის სურვილსაც კი უჩენს, თუმცა ისეც ხდება, რომ ფილმები მეტისმეტი სიშიშვლის გამო ვულგარული ხდება, ასეთი კადრების ხილვა კი ზოგჯერ ახალგაზრდებშიც უხერხულობის განცდას იწვევს.

"გრძნობათა იმპერია"

ფილმი ეკრანებზე 70-იანი წლების შუა ხანებში გამოვიდა და კანის კინოფესტივალზე ერთდროულად რამდენიმე ჯილდოს მფლობელიც გახდა. ეს იაპონური ფილმი პათოლოგიური სიყვარულისა და ვნების შესახებ მოგვითხრობს, რომელიც არანაირ ბარიერსა და მორალს არ ცნობს. რეჟისორ ნაგისა ოსიმას ნამუშევარი მოგვითხრობს მოახლე ქალზე, რომელიც სასახლის პატრონთან, რომელთანაც ის მუშაობას იწყებს მგრძნებარე რომანი ეწყება. სურათი სავსეა თამამი სცენებით, რომელთა "წყალობითაც" ის ნამდვილ სენსაციად იქცა, თუმცა ფილმი იაპონიაში ჯეროვნად არ დააფასეს, რაც მასში ძალადობისა და თამამი სცენების სიუხვით იყო განპირობებული.

ზედმეტად მგრძნობიარე ფილმის ბოლომდე ნახვა მაყურებელთა ნაწილმა ვერ შეძლო. ასე რომ, იაპონური კინოს ერთ-ერთი ყველაზე სკანდალური რეჟისორის ფილმის ნახვა მხოლოდ წინასწარ კარგად შემზადებულ მაყურებელს თუ შეუძლია.

"ნიმფომანი"

10 წლის წინ ამ სურათმა საზოგადოებაში არაერთგვაროვანი რეაქციები გამოიწვია. ბევრი მის აკრძალვას მასში მეტისმეტად თამამი სცენების სიმრავლის გამო ითხოვდა. 2013 წლის 25 დეკემბერს დანიაში გამოსული ლარს ფონ ტრიერის ეროტიკული დრამა მთავარი გმირის ეროტიკული განცდების შესახებ მოგვითხრობს, რომლის ცხოვრებაც ერთი საბედისწერო შეხვედრის შემდეგ რადიკალურად იცვლება.

ლარს ფონ ტრიერის ცნობილი კინონამუშევრის სლოგანია: "დაივიწყე სიყვარული". ფილმში ბევრი თამამი სცენა დუბლიორის გარეშე იქნა გადაღებული.

"მწარე მთვარე"

რეჟისორ რომან პოლანსკის 1992 წელს გადაღებული ეს საკმაოდ მძიმე ფილმი, წინამორბედების მსგავსად, უმჯობესია მათ არ ნახონ ვინც ამისთვის წინასწარ მომზადებული არ არის. ფილმში მოქმედება ორ ადამიანს შორის ვითარდება, რომლებიც ერთმანეთს სრულიად შემთხვევით - ავტობუსში გადაეყრებიან, რის შემდეგაც მათი ცხოვრება რადიკალურად იცვლება. გიჟური ვნებით შეპყრობილი წყვილი ირგვლივ ვერაფერს ამჩნევს. მათ ეჩვენებათ, რომ სამყაროში მხოლოდ ისინი არსებობენ და სხვა არავინ.

მთავარი გმირები თავიანთი ვნებების შესწავლას იწყებენ. ასეთი "კვლევის" კადრები თავისი "დახვეწილი" ფანტაზიით უბრალოდ გასაოცარია. ამ საქმიანობით გატაცებული წყვილი ვერც კი ამჩნევს როგორ მიყავს საკუთარი თავი სრულ თვითგანადგურებამდე.

"ანტიქრისტე"

2009 წელს გადაღებული ლარს ფონ ტრიერის საშინელებათა ჟანრის დრამა თამამი სცენებით სავსეა. ასეთი ფილმები სუსტი ფსიქიკის მქონე ადამიანებისთვის განკუთვნილი არ არის. რეჟისორ ანდრეი ტარკოვსკის ხსოვნისადმი მიძღვნილი ფილმის ყველა თამამ სცენაში დუბლიორები მონაწილეობენ, რომლებმაც უნდა ითქვას რომ დაკისრებულ მოვალეობას თავი შესანიშნავად გაართვეს. მთელი თავისი პროფესიონალიზმისა და დიდი გამოცდილების მიუხედავად, მსახიობმა უილიამ დეფომ, რომელიც ფილმში შარლოტა გინსბურგთან ერთად მთავარ როლს ასრულებს გაშიშვლებაზე კატეგორიული უარი თქვა. რეჟისორი ვარსკვლავს დიდი ხნის განმავლობაში არწმუნებდა, რათა მას საკუთარი პრინციპებისთვის ეღალატა, თუმცა დეფო თავის გადაწყვეტილებაში მტკიცე აღმოჩნდა. შედეგად, რეჟისორს მის ნაცვლად პიკანტურ სცენებში დუბლიორის გამოყენება მოუწია.

ფილმის ყურებისას ვერც კი მიხვდებით, სად თამაშობს მსახიობი და სად მისი დუბლიორი. ფილმში საწოლის სცენების სიუხვის გამო მისი ნახვა ბავშვებისთვის, ისევე როგორც მოზარდებისთვის რეკომენდებული არ არის. დასასრულს, მხოლოდ ერთი რამის თქმა შეიძლება: ფსიქოლოგიური ტრავმის თავიდან ასაცილებლად მოზარდებმა სჯობს რომ ასეთი ფილმების ყურება დროებით გადადონ ან საერთოდაც არ ნახონ.