მითები, რომლებიც წარსულს უნდა ჩაბარდეს:

1. ბიბლია ისტორიაში პირველი ნაბეჭდი წიგნია

ბრილიანტის სუტრა, დაბეჭდილი 868 წლის მაისში. გამოსახულება: ბრიტანეთის ბიბლიოთეკა

ჰკითხეთ ვინმეს, რა ერქვა პირველ დაბეჭდილ წიგნს, ბევრი ადამიანი დაასახელებს იოჰანეს გუტენბერგის ბიბლიას.

მაგრამ ყველამ არ იცის, რომ გუტენბერგი, რომელმაც ამ გზით წიგნების შექმნა დაიწყო 1450-იან წლებში, პირველი იყო მხოლოდ ევროპაში, მაგრამ არა მსოფლიოში. და ბევრად უფრო ადრე, გამოქვეყნდა ბრილიანტის სუტრა, ასევე ცნობილი, როგორც სუტრა სრულყოფილ სიბრძნეზე, მჭრელი[უმეცრების სიბნელეს], როგორც ელვისებური დარტყმა. იგი შეიქმნა ჩინეთში 868 წლის 11 მაისს. ასე რომ, ჩინელები თითქმის 600 წლით უსწრებდნენ გუტენბერგს და მის მანქანას. მართალია, მათი ტექნოლოგია არ გახდა ფართოდ გავრცელებული.

2. შვედები ბურგომასტერებს ტილების გამოყენებით ირჩევდნენ

ინტერნეტში კიდევ ერთი საინტერესო ისტორიული მითი ვრცელდება: დაახლოებით 100 წლის წინ, ტილების დახმარებით, შვედებმა გრადენბურგში ბურგომისტრის არჩევნები ჩაატარეს. თანამდებობის აპლიკანტები მაგიდის ირგვლივ ისხდნენ და წვერს დებდნენ. მაგიდის შუაში დიდ ტილს ათავსებდნენ და ბურგომატერი ხდებოდა ის, ვის წვერზეც ეს მწერი აცოცდებოდა.

ეს არის დემოკრატია, არა? როგორც წესი, ამ ამბავს იხსენებენ, როცა უნდათ თქვან, რომ ყველა პოლიტიკოსი ერთნაირია და არ აქვს მნიშვნელობა ვინ მიიღებს ძალაუფლებას. მაგრამ ციტატა ეკუთვნის არა ისტორიკოსს, არამედ საბჭოთა ზოოლოგს პაველ იუსტინოვიჩ მარიკოვსკის.
ის ძირითადად მწერებს სწავლობდა და უნდა ენდობოდნენ თუ არა მას ისტორიის თვალსაზრისით, ეს საკამათო საკითხია. სავარაუდოდ, მარიკოვსკიმ ეს ამბავი ისესხა წიგნიდან "ვირთხები, ტილები და ისტორია", რომელიც ასევე დაწერა ზოოლოგმა ჰანს ზინსერმა.

მან კი, თავის მხრივ, აიღო ავრანშის ეპისკოპოსის პიერ დანიელ ჰუეტის მოგონებებიდან "ცუდი არჩევნების" ამბავი. მართალია, მოქმედება მოხდა არა შვედეთში, არამედ ნიდერლანდებში ჰარდენბერგში.

3. შუა საუკუნეებში სჯეროდათ ნოტების სპეციალური ნაკრების, რომელსაც ეშმაკის გამოძახება შეეძლო

არ არის საჭირო სისხლიანი მსხვერპლშეწირვა და რთული რიტუალები – ვისაც შეუძლია ზედიზედ სამი აკორდის დაკვრა, აუცილებლად შეძლებს ეშმაკის გამოძახებას. შუა საუკუნეებში კი ეს ტრიტონი იმდენად საშიში იყო, რომ ეკლესიამ აკრძალა. ვინც გაბედავდა ამ კანონის დარღვევას, მას მყისიერად ცოცხლად წვავდნენ.

მაგრამ ეს მითია. მითის პოპულარიზაცია მოახდინა როკ-მუსიკოსმა ოზი ოსბორნმა თავის წიგნში "ავტობიოგრაფია ცენზურის გარეშე".
“შემდეგ კი ტონიმ მოიფიქრა ეს საშინელი რიფი. მე მასზე რაღაც მელოდია მოვიგონე, შედეგი კი მაგარი იყო - იმ დროს ეს იყო საუკეთესო, რაც ჩვენ დავწერეთ. მოგვიანებით მითხრეს, რომ ტონის რიფი აგებულია ე.წ. „ეშმაკის ინტერვალზე“, ანუ ტრიტონზე. შუა საუკუნეებში ის აკრძალული იყო საეკლესიო მუსიკისგან, რადგან ის აშინებდა ხალხს."
ოზი ოსბორნი
"ავტობიოგრაფია ცენზურის გარეშე"

ოზიმ შესაძლოა ეს განცხადება მიიღო მუსიკათმცოდნე ანდრეას ვერკმაისტერის 1702 წლის ნაშრომიდან. მასში ავტორი წერდა: "მი" “ფა"-ს წინააღმდეგ არის ეშმაკი მუსიკაში". მაგრამ ეს არის ტრიტონის ყველაზე ადრეული ხსენება ამ თვალსაზრისით. მისი აკრძალვის დამადასტურებელი შუა საუკუნეების დოკუმენტები არ არსებობს.

უფრო მეტიც, ტრიტონი რეგულარულად გამოიყენებოდა შუა საუკუნეების საეკლესიო კომპოზიციებში. და იმდროინდელი მუსიკის თეორეტიკოსები არ ერიდებოდნენ მის ტრაქტატებში შეტანას.