გრანტიჭამიებო და ვირეშმაკებო,თუ რომელიმე თქვენგანი მტკვარმა გამორიყა,არ გაგიკვირდეთ,რადგანაც თქვენი დედის ტ... დაწყების მანიშნებელი იქნება ეგ.

ერთი კი არის,დავითი,ერეკლე და ილია საფლავში ტრიალებენ ჩვენს შემყურე და სირცხვილისგან იწვიან. დავითი დაიძახებდა "მეომარნო ქრისტესა",მოახტებოდა ცხენს და ჯარს წინ მიუძღვოდა,თავის შვილ დიმიტრის მეორე ფლანგის ჩაბარება უბრძანებდა და ვიღაცას გზას ახერგინებდა,იქვე ამბოდა,ან გამარჯვება ან სიკვდილი,მარცხს არც განიხილავდა,სიკვდილს კი. აქეთ ერეკლე იშიშვლებდა ხმალს და შემოახტებოდა ცხენს,დაუძახებდა თავის ქიზიყელებს და უთანასწორო ბრძოლაში შედიოდა ვითარცა ლომი. როდესაც მარცხს უყურებდა 75 წლის კაცი,ახალგაზრდა ბიჭები ვერ აკავებდნენ და იქვე გაჰკიოდა" მე უნდა ვკვდებოდა საქართველოსთვის და არა ქართველები ჩემთვისო. კინაღამ სამი წელი თბილისში არ ჩადიოდა,რადგან ის მარცხს ახსენებდა და იმას,რომ იქ ქართველები დაიხოცნენ,თვითონ ცოცხალი იყო. ილია მოდიოდა პეტერბურგიდან და ფიქრობდა,ვარ კი მზად ვემსახურო ჩემს ხალხსა და სამშობლოს,როგორ მიმიღებენ ან თუ მიმიღებენ. ისეთი რამის დაწყებას აპირებდა,რომ არ ქონდა დიდი იმედი,რომ მიიღებდნენ და როგორც აღმოჩნდა,არც მიიღეს. პეტერბურგიდან მომავალმა იცოდა,რომ ამ საქმეს შეეწირებოდა და მას მოკლავდნენ,მაინც შეუტია საქმე და ბოლომდე იბრძოლა. ეს არის საქართველო და არა ვანდალებით სავსე რუსთაველი.
ეხლა გადმოვიტანოთ,"ხალხის ძალამ" იცოდა რაც მოყვებოდა ამ კანონპროექტს და გააზრებულ რისკზე წავიდნენ. არცერთი ინსტიტუტი არ არის დარჩენილი საქართველოში,სადაც აგენტურა არ ყვავის,ხოდა იფიქრეს,ხალხმა მაინც უნდა იცოდეს სიმართლე და დაწერეს კანონი. ეჯერათ ხალხის,მაგრამ შეცდნენ და გაიმწარეს ცხოვრება. დიახ, სწორედაც რო დავითის,ერეკლეს და ილიას საქმეს ვადარებ ამ ხალხის ქმედებას,რადგან ქართული საქმე დაიწყეს და შეუტიეს ქართული საქმის მტრებს. თავის დროზე,ილიაც თავადი იყო და გლეხებს ამწარებდაო,წყალს უკეტავდაო და ა.შ. გავა დრო და ყველაფერს თავისი სახელი დაერქმევა.

ე.ი. მარტო მე არ მქონია აღქმა,რომ საქართველო გარდაიცვალა დიდი ხნის წინ,ხალხის ძალის ძალისხმევით გვამი ვნახეთ. ის პატარა იმედიც ჩაკვდა,როცა ვფიქრობდით რო საქართველო დამოუკიდებელი და თავისუფალი იყო,მაგრამ ნურას უკაცრავად,ვინ მოგვცა მაგის შნო და აზროვნება. 1989 წლის 9 აპრილს და 1991 წელს მართლაც მოვიპოვეთ დამოუკიდებლობა,მაგრამ ერთ წელში მიწაზე დაგვანარცხეს,ჩვენი მიწები გაიყო აშშ და რუსეთმა. შემოვიდა სიტყვები "პროამერიკული" და "პრორუსული",ერთმანეთს წავეკიდეთ ამის გამო და ვიბრძვით,ზოგი რუსეთისთვის და ზოგი ამერიკისთვის. პროქართული სად დაიკარგა ღმერთმაც აღარ იცის,გიორგი VIII მერე საქართველო,როგორც დამოუკიდებელი სუბიექტი აღარ ყოფილა. იყავით ილუზიებში და ელოდეთ,როდის მიგვიღებენ სხვადასხვა ორგანიზაციებში. არადა,ყველა იცით,რომ ამ ორგანიზაციებში დამოუკიდებელ სუბიექტებს იღებენ. როგორც ავღნიშნე,20% რუსეთმა აგვართვა,80% ამერიკამ. ამერიკა ისედაც არის ნატოს წევრი და ევროკავშირის პარტნიორი,ხოლო რუსეთს ნატოში არ მიიღებენ და ევროკავშირთანაც გაიფუჭა "პალაჟენია". ჩვენ ვიყოთ ასე პირდაფჩენილები და ველოდოთ როდის გაიზრდება ის ყმაწვილი ბაზალეთის ტბის ქვეშო რო არის და როდის ამოგვიყვანს ამ წუმპედან. დიდი ხანია ველოდებით და მგონია მოკვდა ის ყმაწვილი,აქამდე უნდა გაზრდილიყო.