კახთა მიმართ

ძმანო კახელნო, ნამდვილ ქართველნო, მოლხინე სულით,

თქვენში აღზრდილა პატარა კახი მეფედ და გმირად;

თქვენ გიყვართ მისთა დროთა ხსენება მხურვალეს გულით,

როს თქვენებრ მლხენი ევლინებოდა მტერსაც გამგმირად;

და რაც საყვარლის ჩვენის ირაკლის ჟამმან მეფობის

მოუვლინა აწ გამოხატვა ჩემს ყმაწვილობის, –

მეც, ძმანო კახნო, თქვენ შემოგიძღვნით მას არმაღანად,

ერთსულობისა, ვაჟკაცობისა, ლხინის საგანად.

როს თქვენებურად მამულის ღვინით გულს ახარებდეთ,

ხელთ ჯამის მპყრობნი წარსრულსა დროებს მოიხსენებდეთ

და მორიგისად სმიდეთ წინაპართ შესანდობარსა,

მოიგონებდეთ ყარიბს მგოსანსაც, თქვენდა მბობარსა!