თანამედროვე ეპოქაში, როდესაც ადამიანები დღითიდღე ნაკლებ ყურადღებას აქცევენ სატელევიზიო რეკლამებს, მარკეტოლოგების მთავარ მიზანს და ფუნქციას იმ მექანიზმების აღმოჩენა წარმოადგენს, რომელთა საფუძველზეც პოტენციურ მომხმარებლებს მათ რეკლამებზე ყურადღებას მიაქცევინებენ. კომპანიები უამრავ დროს, ენერგიას და რესურსს ხარჯავენ სწორი მარკეტინგული სტრატეგიების შემუშავებაზე, რათა მომხმარებლის ქცევაზე გავლენა მოახდინონ. ხმა პროდუქტის რეკლამირების ერთ-ერთ უმმნიშვნელოვანეს ასპექტს წარმოადგენს. კვლევები აჩვენებს, რომ „მომხმარებელზე გავლენას ახდენს არ მხოლოდ ის, რასაც ისინი ხედავენ, არამედ ისიც, რასაც ისმენენ“ (Lewis 82). უამრავი მოსაზრება არსებობს იმასთან დაკავშირებით თუ როგორია ყველაზე „კარგი“, შესაფერისი ხმა რეკლამისთვის. რასაკვირველია ხმის დიაპაზონი (მოცულობა), სიმაღლე (რხევათა სიხშირე), სიძლიერე (რხევათა ამპლიტუდა), ტემბრი (შეფერილობა) ის უმნიშვნელოვანესი ასპექტებია, რომლებიც გვეხმარებიან პროდუქტის თუ მომსახურების გაყიდვაში, თუმცა ძირითადი კითხვა, რომელსაც მარკეტოლოგებმა პასუხი უნდა გასცენ, არის ის თუ ვინ უნდა ახმოვანებდეს რეკლამას: კაცი თუ ქალი?

ნამდვილად რთულია რეკლამის საფუძველზე ადამიანი დავარმწუნოთ განახორციელოს გარკვეული ქცევა. საინტერესოა, ზოგადად, არის კი ყველა რეკლამა ამდენად ეფექტური? ყოველ 5 ამერიკელში ერთს (19%) სჯერა, რომ ქალის ხმა არის უფრო დამარწმუნებელი, მაშინ როცა 18% პირიქით ფიქრობს, ანუ მიაჩნიათ, რომ მამაკაცის ხმა უფრო დამარწმუნებელია. თითქმის ორი მესამედი (64%) აღნიშნავს, რომ გენდერი არანაირ გავლენას არ ახდენს დამარწმუნებლობაზე. არც ქალის და არც მამაკაცის ხმებს არ შეუძლიათ მიიყვანონ ისინი რაიმე სახის სპეციფიკური საგნის (მანქანა (66%) ან კომპიუტერი (69%)) თუ მომსახურების ყიდვამდე. თუმცა მათში, ვისაც გენდერს შორის განსხვავებების გავლენის სჯერა, დაახლოებით ერთი მეოთხედი (28%) აღნიშნავს, რომ მამაკაცის ხმა უფრო დიდ გავლენას ახდენს მათზე შეიძინონ გარკვეული ნივთი, მაშინ როცა მხოლოდ 7%-მა განაცხადა, რომ ქალის ხმა ახდენს გავლენას მათ მიერ პროდუქტის ყიდვის შესახებ გადაწყვეტილების მიღებაზე.

კვლევებმა აჩვენა, რომ მამაკაცის ხმა საზოგადოების მიერ უფრო დამაჯერებლად აღიქმება, მაშინ როდესაც ქალის ხმას უფრო დამამშვიდებელ ნიშანს მიაწერენ. რადიო რეკლამებში მამაკაცის ხმის დომინანტობას განაპირობებს მასთან დაკავშირებული აღქმები, რომ მამაკაცის ხმა უფრო დამაჯერებელი, სანდომიანი და ეფექტურია. კაცებს აქვთ დაბალი ტონის ხმა, რომელიც მიიჩნევა სერიოზულად, უსაფრთხოდ და ძლიერად, ხოლო მაღალი ტონის ხმებს უფრო ტკბილ და მხიარულ ხმებად თვლიან. ფსიქოლოგებმა დაადგინეს, რომ მამაკაცის ბარიტონი ყველაზე მომგებიანია რეკლამებში. იტა. Baritono ბერძ. Barys - მძიმე, დაბალი და ტონი.

ამ თეორიაზე დაყრდნობით კი ჩვენ გადავწყვიტეთ ქართულ პოპულაციაზე ჩაგვეტარებინა ექსპერიმენტი და გამოგვეკვლია იგივე შედეგებს მივიღებდით თუ არა .

ჰიპოთეზა შემდეგი გახლდათ: მამაკაცის მიერ გახმოვანებული რადიო რეკლამა უფრო დაამახსოვრდებათ ვიდრე ქალის მიერ გახმოვანებული.

რადიო რეკლამები ავირჩეთ იმიტომ რომ სატელევიზიო და ბეჭდური რეკლამისგან განსხვავებით რეალურად აქ ხმა გვესმის მხოლოდ, ხოლო სხვა ტიპის რეკლამებში შეიძლება ისეთ ფაქტორებსაც მოეხდინათ გავლენა როგორიცაა ვიზუალური ეფექტები, გრაფიკა და სხვა.

აქედან გამომდინარე ჩვენი დამოუკიდებელი ცვლადი გამოდის გამხმოვანებლის სქესი თუ უფრო სწორად ვიტყვით გამხმოვანებლის ხმა მასკულინურია თუ ფემინური, ხოლო დამოკიდებული ცვლადია რეკლამის გახსენება.

გასაკონტროლებელი ცვლადები შემდეგია: რეკლამის ხანგრძლივობა, დარეკლამებული პროდუქტი, . რა საკვირველია ერთი რეკლამა დიდი არ უნდა ყოფილიყო და მეორე პატარა, ასევე სხვადასხვა პროდუქტის რეკლამირება არ უნდა მომხდარიყო. ჩვენს შემთხვევაში ორივე რეკლამა შეეხებოდა წამალს.

აღსანიშნავია ისიც რომ სრული სიზუსტისთვის შეიძლებოდა გაგვეკეთბინა ისე რომ ერთი და იგივე რეკლამა აგვერჩია და ჩვენ გაგვეხმოვანებინა კაცის და ქალის ხმით ეს უფრო შეამცირებდა გასაკონტროლებელ ცვლადებს, მაგრამ არაპროფესიონალების გახმოვანებული მაინც არ გვინდოდა და თან ალბათ რეკლამის შემქმნელებმა უფრო იციან რა ტიპის ხმა უნდა აერჩიათ.

მოკლედ, სხვადასხვა რადიოს მოსმენის და ხანგრძლივი ძებნის შემდეგ ვიპოვეთ ორი რეკლამა, რომელიც შეეხებოდა ერთი და იგივე სახეობის პროდუქტს, აქედან ერთი იყო ქალის მიერ გახმოვანებული მეორე კი კაცის. ორივე რეკლამას ჰქონდა ფონად მელოდია, ორივე წამალს შეეხებოდა და ორივე 25-30 წამიანი გახლდათ.

გამოვკითხეთ 50 ადამიანი, 27 ქალი 23 კაცი. გამოკითხულდა დიდი ნაწილის ასაკი მერყეობდა 19-21 წლებში. ამ 50 ადამიანიდან 25 მოვასმენინეთ კაცის ხოლო 25 ქალის მიერ ხამოვანებული რეკლამა, ხოლო მოსმენიდან 1 დღის შემდგომ ვეკითხებოდით ახსოვდათ თუ არა რეკლამა.

აღსანიშნავია ისიც, რომ როცა ვთხოვდით რეკლამის მოსმენას ამის შემდგომ ვუსმევდით 2 კითხვას, რათა მათ არ დარჩენოდათ დაუსრულებლობის შეგრძნება და ჰგონებოდათ რომ გამოკითხვა დასრულდა.

მხოლოდ რეკლამა რომ მოგვესმინებინა მათთვის, დაუკმაყოფილებლობის განცდა ექნებოდათ და ბევრი კითხვა გაუჩნდებოდათ. კითხვები შემდეგი იყო :

რა სიხშირით მგზავრობ სამარშუტო ტაქსით?

დღეში რამდენჯერმე 2.ყველადღე 3. კვირაში რამდენჯერმე 4. თვეში რამდენჯერმე 5. რამდენიმე თვეში ერთხელ

მოგეწონა თუ არა რეკლამა?

1.კი 2. არა 3. ისე რა

რეალურად ეს კითხვები მხოლოდ იმისთვის გამოვიყენეთ რომ დასრულებულობის შეგრძნება ჰქონოდათ კვლევის მონაწილეებს, მაგრამ რასაკვირველია არის კავშირი ამ კითხვებსა და კვლევის ჰიპოთეზას შორის. მაგალითად ვინც ხშირად მგზავრობს მარშუტკით შეიძლება მას მოსმენილი აქვს ეს რეკლამა, მაგრამ ახალგაზრდების უმეტესობა ყურსასმენებს იყენებს მგზავრობისას და მარშუკტაში ჩართულ რადიოს არ უსმენს. მეორე კითხვას რა შეეხება, ვისაც რეკლამა მოეწონა იმას უფრო დამახსოვრებოდა ის, მაგრამ შედეგებმა აჩვენა რომ ამ ორ ცვლადს შორის კავშირი არ იყო.

როგორც უკვე აღვნიშნე დროის სიმცირის გამო მხოლოდ ერთი დღის ინტერვალის შემდეგ გამოვკითხეთ კვლევის მონაწილეები. მათ ვეკითხებოდით ახსოვდათ თუ არა რეკლამა რის შესახებ იყო, რა პროდუქტი რეკლამირდებოდა და ვინ ახმოვანებდა,

50 გამოკითხული კაციდან „გაფუჭებული ცდისპირი“ იყო 4 ადამიანი, რომლებმაც გვითხრეს რომ იცოდნენ წამლის შესახებ და მაგიტომ დაამახსოვრდათ სახელი. ხოლო 6 შემდგომ გამოირიცხა რადგან ვერ დავუკავშირდით მეორე ეტაპზე გამოსაკითხად. ამიტომ საბოლოოდ გვქონდა 40 ადამიანის ნედლი მონაცემები, რომლებიც დავამუშავეთ SPSS-ში. გამომდინარე იქიდან რომ წამლის სახელი არავის არ ახსოვდა, გადაწვყვიტეთ დამახსოვრების კრიტერიუმად ჩაგვეთვალა ის თუ რა ტიპის წამალზე იყო საუბარი, ტაბლეტები, წყალში გასახნელი ფხვნილი, ცხვირში შესაშხურებელი. აღსანიშნავია რომ ყველას ახსოვდა ვინ ახმოვანებდა ქალი თუ კაცი.

ჩვენი ჰიპოთეზა არ გამართლდა. პროცენტული რაოდენობა ასე ნაწილდება. კაცის მიერ გახმოვანებული რეკლამა ვინც მოისმინა იმათგან 30 %-ს არ ახსოვდა, 70 %-ს ახსოვდა. ქალის მიერ გახმოვანებული რეკლამა ახსოვდა 75%, არ ახსოვდა 25 %-ს.

ჩვენ მოვიძიეთ თეორია და კვლევა, რომელიც ხსნის თუ რატომ მივიღეთ აღნიშნული შედეგი.კლეველენდის სახელმწიფო უნივერსიტეტში 2002 წელს ჩატარებულმა კვლევამ აჩვენა რომ გამხმოვანებლის სქესი გავლენას ახდენს დამახსოვრებაზე, თუ რეკლამაში წარმოდგენილი პროდუქტი სქესთან დაკავშირებულია, non-gender imaged product ის შემთხვევაში გავლენა არ აქვს.

და მართლაც საინტერესოა რა რეაქცია ექნებათ ქალებს როცა მამაკაცი გაახმოვანებს ტუჩსაცხის რეკლამას და რა რეაქცია ექნება მამაკაცებს როცა ქალის გახმოვანებულ წვერის საპარსის რეკლამას მოისმენენ.