"სამთა კავშირი" - მეორე მსოფლიო ომის შემდეგ ყველას ახსოვს ეს სიტყვები. მაშინ ალიანსში გერმანია, ავსტრია-უნგრეთი და იტალია იყვნენ გაერთიანებული.

დღეს რუსეთი-თურქეთი-ირანის კავშირს შეიძლება გვეწოდებინა "ახალი სამთა კავშირი", თუმცა მათი ალიანსი არც ისე მყარი ჩანს. თეირანში გამართულმა სამიტმა აჩვენა, რომ მათი მოკავშირეობა დროებითია და როგორც კი სამი ქვეყნის ინტერესები ერთმანეთს დაუპირისპირდება მათ შორის თანხმობის მიღწევა პრაქტიკულად წარმოუდგენელი იქნება.

ვლადიმირ პუტინმა, ჰასან რუჰანიმ და რეჯეფ თაიფ ერდოღანმა ისაუბრეს სირიაში, იდლიბთან დაკავშირებით და ვერ შეთანხმდნენ.

ერდოღანმა, როგორც სირიელი ამბოხებულების მხარდამჭერმა იდლიბში ცეცხლის შეწყვეტა და ზავი მოითხოვა. ეს იქნებოდა დე ფაქტო აღიარება იმისა, რომ იდლიბში გამაგრებულ 10-დან 30 ათასამდე ამბოხებულს იქ დარჩენის უფლება მიეცემოდა, თურქეთი კი იდლიბის საზღვარზე განლაგებულ საკუთარ ფორპოსტებს შეინარჩუნებდა. ასეთ შემთხვევაში მოლაპარაკებები იდლიბთან დაკავშირებით დროში გაიწელებოდა, წლების განმავლობაში გაგრძელდებოდა, თურქეთს კი სირიის მთავრობის წინააღმდეგ უკვე ძლიერი ბერკეტი ექნებოდა. რაც მეტი დრო გავიდოდა, თურქეთი მით უფრო მოიკიდებდა ფეხს სირიაში. ასეთი იყო ერდოღანის გათვლა.

ერდოღანმა დელიკატურად სცადა ამ საკითხზე პარტნიორების დათანხმება, თუმცა პუტინმაც დელიკატურად მიახვედრა, რომ რუსეთს სირიასთან მიმართებით პრინციპული პოზიცია აქვს. მან აღნიშნა, რომ ცეცხლის შეწყვეტაზე საუბარს აზრი არ ექნებოდა, ვინაიდან მოლაპარაკებებს ისლამისტი ტერორისტები არ ესწრებოდნენ.

"ფაქტია, რომ ამ მაგიდასთან შეიარაღებული ოპოზიციის წარმომადგენლები არ არიან. მით უმეტეს არ არიან ჯაბჰატ ალ-ნუსრას, "ისლამური სახელმწიფოს" ან სირიის არმიის წარმომადგენლები. ვფიქრობ, რომ ზოგადად თურქეთის პრეზიდენტი მართალია. ეს (ცეცხლის შეწყვეტა) კარგი იქნებოდა. მაგრამ მე მათ მაგივრად საუბარი არ შემიძლია, მით უმეტეს ვერ ვისაუბრებ ჯაბჰატ ალ-ნისრას ან "ისლამური სახელმწიფოს" ტერორისტების ნაცვლად, რომ ისინი შეწყვეტენ სროლას ან დრონებით ბომბების გამოყენებას", - ამ სიტყვებით პუტინმა ერდოღანს პრაქტიკულად სილა გააწნა და მიანიშნა, რომ სირიაში მისი სამხედრო ძალების არსებობა დროებითია.