ცეკვის დედოფალი – ასე უწოდებდნენ სუხიშვილების ანსამბლის სოლისტ ლატავრა ფოჩიანს. მისი ცეკვის მანერა განუმეორებელი იყო და ასეთად დარჩა. ქართულ ცეკვაში მისი ტახტი ვეღარავინ დაიკავა. ის ხშირად გამხდარა ქართველი მწერლებისა თუ მხატვრების მუზა. ასე შეიქმნა ცნობილი ტილოები: "ცისფერი ლატავრა", "ლატავრა დაირით", "ტრიპტიქი შოთა რუსთაველი"... მას ეძღვნება იოსებ ნონეშვილის ლექსი "ვენის ტყეში ქართველები ცეკვავენ", თენგიზ ურთმელიძის სტრიქონები: "დედოფლურ ეშხით ცეკვავს ლატავრა, ქართული გენი, ქართული სული, მსოფლ