ოცდამეერთე საუკუნეში, სადაც უამრავი ურთიერთობა, ცივილიზაციის ბევრი , , სიკეთე", ტექნოლოგიური განვითარების სიგიჟემდე მისული დონე და ცხოვრების გიჟური რიტმია...
დგები 34 წლის , საშუალო ფენას მიკუთვნებული ჰომოსაპიენსი (ეს ერთად იწერება თუ არა არ მახსოვს) , თმაში უკვე ჭაღარა შერეული, მაგრამ მაინც ჯიუტად ახალგაზრდა ქალი და იწყებ წერას იმაზე რაც მოსაწყენი ყოველდღიურობაა, რუტინა, საქმე, გართობა ...
|
|