ალბათ, ყველა წიგნის მოყვარულისთვის ნაცნობია სიტუაცია, როდესაც დაეკარგა ადგილი, სადაც გაჩერდა ბოლოს კითხვისას, მხოლოდ იმიტომ, რომ ხელთ არ ჰქონდა სანიშნე. ხშირად სანიშნის ნაცვლად ვიყენებთ იმას, რაც ხელთ მოგვყვება. მაგალითად, ფურცლის ნაგლეჯი, თავად წიგნის კუთხე, საკუთარი ხელი, ბოლოს და ბოლოს. ქვემოთ მოცემულიდან ერთ-ერთი სანიშნე რომ გქო...
- პაპა! ე გავერანებული ვენახი ვისია? არც გაფურჩქვნა-წამლობისა რომ არაფერი ეტყობა და არცა რწყვისა.
- ეჰ, ეგა, შვილო, ჭოლაანთ გოგიასია. იცი, რა გამრჯე ხელი ჰქონდა, იმ საცოდავსა?! ამ არემარეში მაგის ზვრებზე უკეთესსა კაცი ვერა ნახამდა, მაგრამა...
- რა მაგრამა, პაპა?
- ავარიაში მოყვა, შვილო, შარშანწინა. ჰოდა, შრომის უნარი დაჰკარგა. კარმიდამოში თუ წაიჩუ... |
|
