როგორ მიყვარდი.... უსიტყვოდ მტოვებ, ...უსიტყვოდ მტოვებ ბედის ამარა, მე უშენობა რომ არ შემეძლო, შენ სწორედ ამან გაგათამამა.
რაღა ვქნა თუკი ისევ მაჩნიხარ, ისევ თუ მინდა შენი დანახვა, შენი სიტყვები.... ~ო რა კარგი ხარ...~ ახლა სადა ხარ, ახლა სადა ხარ?...
...კარავი... კოცნა... ალერსი.... სითბო, თითების სითბო, შენი თითების, ო, ის აპრილი.... იმ აპრილს თითქოს კი...
- მამი, მამი, მომიყევი რა, ზღაპარი! - ეხვეწებოდა პატარა ალექსანდრე მამას.
- ჰო, შვილო, ახლავე!
იყო და არა იყო რა, იყო ერთი კაცი, რომელიც ტყეში დადიოდა, ჩიტებს იჭერდა, ჩასვამდა გალიაში, გაიტანდა ბაზრობაზე, ყიდდა და ამით ირჩენდა თავს. ერთ დღეს, როდესაც ტყეში შევიდა, უცებ ძალიან ლამაზი ჩიტი მოფრინდა და ხეზე დაჯდა. კაცს გაუხარდა, ის იყო უნდა დაეჭირა, რომ ჩიტმა ენა...
მიყვარხარ ძლიერ... ძლიერ...
რაც გადის დრო და ხანი,
მე უფრო მეტად მიყვარს
შენი პატარა ტანი...
შენი შავი თმის ბუჩქი,
ეგ თეთრი შუბლის სერი,
თვალები გიშრისფერი,
ლოყები ვარდისფერი,
შენი თითები მიყვარს,
ორი პატარა თათი,
ო, იცი, როგორ მიყვარს
ოდნავ შეხებაც მათი,
ო, იცი, როგორ მიყვარს
გამოუთქმელი ენით?-
შენი გრძნობების სიღრმე,
სულის სიმ...
თოვს! ისევე როგორც ჩემს სულში ამ წლების განმავლობაში. დათოვლილი გრძნობები, ოცნებები, იმედები და ფიქრები, გაყინული აწმყო და მომავალი,
გათეთრებული თმები, გათოშილი ხელები ასე რიგად, რომ ცდილობ გათბობას ერთი ამოსუნთქვით, თითქოს ეუბნები შენ თავს - აი ერთხელაც ამოვისუნთქავ და ყველაფერი მორჩება, გათბება და ლღობას დაიწყებს სამყარო, თოვაც მორჩება!
შენ ჯიუტად მიაბიჯებ დათოვლილ სამყაროში,... |
|
