ჩემს საუფლოში ახლა ჩუმად სძინავთ ბალახებს,
აივნის კართან ლერწამებსაც დაუძინიათ,
ჩემს საბატონოს მორევია დარდი უთქმელი,
თითქოს უჩემოდ იქ ვერავის გაუცინია.
შენ დამიკოცნე გვირილები, ქრიზანთემები,
დიდი თუთის ხე-ჩემი დარდის, ტკივილის მოწმე,
თუ უჩემობას დაგემდურონ ფურისულები,
შენ ანუგეშე, ჩემს მაგივრად შენ დამიკოცნე.
ყური დაუგდე იმ ჩიტუნას, მე რომ მიყვარდა,
ხმა...
თავი შემეზიზღა, თოკი ჩამოვკიდე, ყოველ დილით მზე რომ მაღვიძებს.
თავში ჭიანჭველას, აკროპოლისი აქვს, მათი მოძრაობა მაგიჟებს.
ჩემი არაფერი მე არ გამაჩნია, ჩემი უჩემობა მაკვირვებს.
ცივი წყალიც კი ვსვი, ფიქრიც მასზე ვცადე, დიდი არაფერი დამიტევს.
ასე ვზივარ ჩემთვის, ასაწევად ვერ ვთმობ, ფიქრი უძრავია ღამემდე.
ხარი მე არ მერჩის, მთვრალი არვუყვარვარ ჩერჩილს, მხოლოდ უძრაო...
უსმინე უფლის ხმას,
გეძახის, სადა ხარ
დღესვე რომ წაგიყვანოს,
ამისთვის მზადახარ?
განიკურნე ცოდვათაგან,
თუ ისევე ავად ხარ?
მიდი, მოინანიე,
აგვიანებ, სადა ხარ?
სულ იყავი მზადყოფნაში,
ქრისტემ ასე დაიბარა.
ვინც ისურვა სულის დახსნა,
ქრისტემ სისხლით განიბანა,
ქრისტე ხომ შენ შეგეწირა,
წმინდა სისხლი დაიღვარა
და თანჯული სიკვდილითა,
შენ სიცოცხლე მოგიტანა.
მე გიორგობას გილოცავთ, წმინდანის მადლი გფარვიდეთ, შენ ეჭვით ასცქერ შვილო ცას, მადლის გაიგებ ფასს ვიდრე,
ფასს ზეციური მადლისა, ყოველ ჩვენთაგანს მოსავდეს, სავალს დაეძებ ადვილსა, ჭირის ოფლს ისეც მოსადენს,
ადრე თუ გვიან მოიდენ, თუ სული მანამ არ წარწყდა, გონების თვალით მოვლი...
|
|