** "სურვილი ასრულდა, ზამთარი გასრულდა, გარემო გაზღაპრულდა, გამო, გაზაფხულდა." ** "თეთრ კაბებს იცმევენ, მარტის ხეები, იმზირებიან მთები, -დევები, ისევ აჩქროლდენ შორით ხევები, ჩვეულად უჩვეულო, განცდებს შევები." ** "გამთბარა მიწა და შემომხვდა ია. აჰა, რაც მწადდა, კვლავ გაზაფხულია." ** "ყვავილები, ყვავილები, მათი ცქერით დავიღლები. ცხრაკლიტულა გულის ვიყო, მხოლოდ მათთვის...
"გაგვიმარჯვოს ზნემ კეთილმა, სინდისს, სულ სურს, რამე გვარგოს. არ არსებობს, ასეთი რამ, რომ სიკეთე დაიკარგოს."
** "მთელი სამყარო, თითქოს ქაოსი და მაინც ყოველივე თავის რიგზეა. უკუნი სიბნელით, თუნდაც გაოცდი. ღრუბლების იქით, ყოველთვის მზეა." ** "მას სურს, ასე გვიმტროს, ჩვევად აქვს, კუდიანებს, -რქიანებს. ნათქვამია, ეშმაკი გვყოფს, მაგრამ ღმერთი, მარად გვაერთიანებს....
** "ამ განძს, ჩემს მეტი ვინ დაკარგვიდა, წერტილ-მძიმისას, რომ ვყვები აპათიებს. ლექსი იყოს კარგი და გრამატიკა გაპატიებს." ** "ჩემი სურვილები, აუხდენელს მოჰგავს. მე კი ჯიუტად, მაინც სულ ველი და როცა თავი სულ ბრძენად მომაქვს, აი მაშინ ვარ, სწორედ სულელი." ** "წაკითხულით, თუ ვერა-რა ირგო, ნუ გამკიცხავ, პოეზიის ბოკვერს. ლექსებსა ვთხზავ, ისეთს, რომ გაიგო, ზედ თან უნდა, ...
** "გული, ლხინისკენ თუმცა გამიწევს, ზოგჯერ დარდები მაინც გროვდება. ალბათ, მკითხველი, ამას არ მიწყენს, ჩემს ლექსს, ხან ცრემლიც, თუ მოჰგორდება." ** "რა მასწავლა მოლხენამ და რა მასწავლა ომმა? ყველაფერი სწავლაა და უფრო მეტად, შრომა." ** "აღარ ვლოთობ, აღარ ვწევ, ახლა მხოლოდ, ლექსებს ვწერ." ** "თუმც დაღლილს ვგავარ მგზავრს, მაინც ზეცისკენ ვილტვი. ყველას თავისი გზა აქვს, ...
(უსათაუროები 3)
* *
"ვინ იცის, სიმპათიათ გექცეს... ალბათ გამიგებ, მიხვდები, მე ვწერ პატარა ლექსებს, რომ არ გადავღალო მკითხველი." * *
"საქმე, ჩემებურად მოვიგვარე, ზოგჯერ, მიღირდა წამეგო. სიკვდილი ახლოს მოვიყვანე, სიცოცხლე, რომ უფრო გამეგო." * * "ყველაზე მეტად, შენზე, ის ზრუნავს, ვისაც ცოდ... |
|
