ქართულ ენას მრავალსაუკუნოვანი ისტორია აქვს. დროთა განმავლობაში იცვლებოდა დამწერლობა, ზმნის ფორმები, ბრუნვათა რაოდენობა და ა.შ. ენას ემატებოდა ახალი სიტყვები და ბევრი სიტყვაც დროის დინებასთან ერთად წარსულის კუთვნილება ხდებოდა.

ენაში შემოსულ ახალ სიტყვებს ყოველთვის როდი ხვდებოდა "ია-ვარდებით მოფენილი" გზა. ზოგიერთი მეცნიერი ცდილობდა, ენაში შემოსული სიტყვებისთვის ქართული შესატყვისები მოეძებნა. მაგრამ მათი მცდელობა, ხშირ შემთხვევაში, წარუმატებელი აღმოჩნდა და "უცხო" სიტყვა მაინც დამკვიდრდა ენაში.

წარმოგიდგენთ ზოგიერთ მათგანს:

1. ყელფანდურა - ვიოლინო

2. ელსმენი - ტელეფონი

3. წვრილმადიდი - მიკროსკოპი

4. ჩალათა - კონვერტი

5. გვარდუცი -ჩემოდანი

6. გლარჯმილა - სიგარეტი

7. სატუცავი - რეზინის ფეხსაცმელი ( ე.წ. "კალოში'')

8. დენცქვიტა - ჩამრთველი

ენაში შემოსულ უცხო სიტყვათა (უფრო ნეოლოგიზმების) უკუგდება და მათი შეცვლა დედაენის ხელოვნურად გაცოცხლებული (ან შეთხზული) სიტყვებით - ამ მოვლენას პურიზმი ეწოდება.