ჭრილობების უმრავლესობა ადვილად და სრულად ხორცდება, მაგრამ ზოგიერთის განკურნება რთულდება ან ქრონიკულ ხასიათს იძენს.ამ დროს ჭრილობა პირს არ კრავს, რისი მიზეზიც შეიძლება სისხლის მიმოქცევის დარღვევა ან სისხლში შაქრის მაღალი შემცველობა იყოს.ზოგადად შეხორცების პროცესი დიაბეტით დაავადებულ პაციენტებში რთულად მიმდინარეობს.გულის, მუცლისა და მენჯის ორგანოების ოპერაციების შედეგად ხშირად იქმნება გრანულაციური ქსოვილის ნაწიბურები, რის გამოც სხეულის ბუნებრივად განცალკევებული ნაწილების ურთიერთდაკავშირება ხდება.გამუდმებული ანთების გამო ნელა ხორცდება ხელმეორედ დაზიანებული და ინფიცირებული ჭრილობაც.