ყოველდღე დედამიწაზე ვარდება 4 მილიარდი კოსმოსური სხეული. უფრო დაზუსტებით მეტეორიტი. ეს არის მცირე ზომის ქვები, რომლთა წვა ხდება დედამიწის ატმოსფეროში. მხოლოდ ერთეულებს შეუძლიათ გაარღვიონ ატმოსფერული ბარიერი. მაგრამ ისინი არ წარმოადგენენ რეალურ საშიშროებას, მხოლოდ შეუძლიათ ადგილობრივი მაცხოვრებლების შეშინება. მაგრამ რა მოხდება თუ მეტეორის სიჩქარე სინათლის სიჩქარეს გაუტოლდება?

წარმოიდგინეთ, რომ ჩვენ გვაქვს ალმასის ფორმის მქონე ბურთი, რომლის დიამეტრიც 30 მეტრია. მიმართულება დედამიწისკენ სიჩქარით 3000 კმ/წმ-ში. ასეთი სიჩქარის დროს ჰაერი ასრულებს ატომოთან სინთეზს, რაც გამოიწვევს მეტორის გახურებას და აფეთქებას დედამიწაზე მოსვლამდე. მაგრამ ამით დედამიწისთვის არაფერი კარგი არ მოხდება, რადგან მაინც მოაღწევს მეტეორის გარკვეული ნაწილი . დარტყმის შედეგად, გამოთავისუფლდება ენერგია, რომელიც 1000ჯერ ძლიერი იქნება, ვიდრე ყველაზე ძლიერი ატომური ბომბი. მაგრამ ეს მხოლოდ 0.01 სინათლის სიჩქარეა.


რა მოხდება თუ მეტეორის ვარდნის სიჩარე იქნება 0.99 სინათლის აჩქარება. კავშირი, რომელიც დედამიწას აერთიანებს შეწყვეტს მოქმედებას. ალმასის მეტეორი ხდება უბრალოდ გროვა ნახშირბადისა და ატომის, მათი ყოველი ბურთი შეიცავს 70 მილიარდი ელექტრონული ვოლტი. მას არ უჭირს ატმოსფეროში შეღწევა. მეტოერი შეიცავს იმაზე მეტ ელემენტს დედამიწაზე ვარდნინს დროს ვიდრე დაწყებისას გააჩნდა. მეტეორი კონუსის მაგვარ გზას გაიკვლევს დედამიწის ბირთვში. ეს დარტყმა გამოიწვევს იმაზე დიდ შედეგს ვიდრე იმ მეტეორის ვარდნა, რომელმაც გამოიწვია დინოზაურების გადაშენება. ეს საკმარისია, იმისთვის, რომ მოხდეს პლანეტაზე სიცოცხილის მასიური განადგურება.

მოდით გავზარდოთ მეტეორის სიჩქარე 0.9999999 სინათლის სიჩქარით.

ყოველი მოლეკულა შეიცავს 25 ტრილიარდი ელექტრონულ ვოლტ ენერგიას. ამ შემთხვევაში მეტეორია დაეჯახება დედამიწას მსგავსად, როგორ კინეტიკური ენერგიით მოძრავი მთვარე ორბიტაზე. ეს სიჩქარე საკმარისია იმისთვის, რომ გაარღვიოს დედამიწის მანტია, გაადნოს დედამიწის მანტია ხოლო, ეს გამოიწვევს დედამიწაზე სიცოცხლის შეწვეტას. დაუშვათ მეტეორის სიჩქარე = 0.999999999999999999999951

საეჭვოა, რომ ამ დროს რომელიმე თანამედროვე ტექნიკამ შეძლოს მოდელირება. ამიტომ ჩვენ შეგვიძლია წარმოვიდგინოთ მისი შედეგი. კაცობრიობა ვერ შეამჩნევს მეტეორის ვარდნას. 40 წუთის შემდეგ, ყველა მხარე გაიშლება, როგორც გაფანტული ღრუბელი. დედამიწა დაიწყებს გადახურებას, და გახდება უფრო კაშკაშა ვიდრე მზე. დარტყმის ძალა დედამიწას გადააგდებს ორბიტიდან, დედამიწა ვეღარ გაუძლებს გადახურებას და აფეთქდება .

.