"მწერ - აცივდაო, თურმე ქარიც დაქრის ვერაგი..." - ნინო ქოქოსაძის განუმეორებელი მინიმები
ნინო ქოქოსაძე პროფესიით ექიმია, თუმცა წერს ლექსებს, მოთხრობებს. თარგმნის რუსულ პოეზიას, გთავაზობთ მინიმებს, რომლებიც ყველაზე მეტად მიყვარს მისი კრებულიდან " მინიმა" :
ლიფტის მინიმა
მეორე.
მესამე.
მეოთხე.
ინთება ტაბლოზე სართული.
მე ხომ უცნაური ჩვევა მაქვს –
ყველაფერს ვართულებ!
ახლაც მეეჭვება - სახლში ხარ?
ან იქნებ, აღარც კი მიმელი.
აჰ, სხვა დროს!
აჰ, სხვა დროს, ძვირფასო!
....................
მესამე.
მეორე.
პირველი.
CV მინიმა
უცხო ენა - სავალდებულო!
................
„ჩემო კარგო ქვეყანავ“,
„მზის და ვარდების მხარე“ - ქალაქო,
პური რომ მომცე -
რომელ სხვა ენაზე გელაპარაკო?
გულგრილი მინიმა
ეს -
სიგარეტის გამყიდველი, ბაღის კუთხეში
მთელი დღე დგას და
ღამით სახლში როცა მიატანს,
ხომ შეიძლება გახდეს ხესავით
ქ(მ)არი რომ გახდის ფოთლის ზედატანს.
ბომჟის მინიმა
გამშობლიურებულ ტროტუარზე ასვენია,
გასხვისებული
სახლ-კარის სევდა.
ნიუანსის მინიმა
არ არსებობენ ნიუანსები.
დღეს დილით -
პარკში აკრეფილი ხმელი ფოთლები,
საქმიანი ვიზიტების დღიურში ჩავდე.
...და თითქმის ყველა შეხვედრაზე დამაგვიანდა.
მარტოხელა მინიმა
განა რაა?
ქუჩის გადაღმაა მინიმარკეტი.
მე კი უბრალოდ,
მომენატრა ვინმე "ასეთი":
- "რომ წამოხვალ,
პური წამოიყოლე"...
მეზობელი
სადარბაზოსთან შემხვდა გუშინ,
ის - სიფრიფანა.
მოვიკითხე:
მოხუცი დედა, პატარა ბავშვი.
მას კი პასუხად მიჰქონდა სახლში,
ცალი ფუნთუშა
და შუშა წამლით.
მათემატიკა. IV კლასი.
საკლასო ოთახის ჭუჭრუტანიდან ვიხედები...
ჩემი გოგონა -
იმედისმომცემ პასუხს იძლევა,
როცა ამოცანა გვეკითხება:
- ეყოფა თუ არა დედას ფული
საშობაო საჩუქრებისთვის?
***
მშვიდობით!
ხიდს გაღმა აერო–
პორტია,
რეისი: "თბილისი–კაირო".
შენ ალბათ, გადაფრენაც მერცხლებმა გასწავლეს,
მაგრამ დაბრუნება,
ვაი, რომ....
მინიმა ახსნა
ბავშვებს ვუამბობ
ჩემეულ ზღაპრებს,
უფლისწულზე და ფერიაზე.
.......
შენ გეღიმება,
რადგანაც ხვდები–
ათასმეერთედ გიხსნი სიყვარულს.
უსინათლო მინიმა
ჩემი საცოლე -
სულის სიმწვანეში მოქათქათე თეთრი ყვავილი.
.........................
ეს შედევრია...
დაიწერა ოღონდ ბრაილით.
* * *
მწერ - აცივდაო,
თურმე ქარიც დაქრის ვერაგი...
....................
აქ, კარადაში,
შენს ეულად დარჩენილ კაბას,
გავიხადე და –
მოვახურე ჩემი პერანგი.
მართალი
–როგორ ხარ?
–როგორც ჩემი ქვეყანა.
-სად ცხოვრობ?
-მთებში.
....................
ტანზე ეცვა -"სექენდ ჰენდში" ნაყიდი ფლასი,
"ჯაყოს ხიზნები" ეჭირა ხელში...
იმედი მაქვს, ისიამოვნეთ.
<3