მინდა შემოგთავაზოთ დიდი სპარსი პოეტის, მათემატიკოსის და ფილოსოფოსის ომარ ხაიამის (1048 - 1122 წწ) პოეზია, რომელიც ირანში 1979 წლის ისლამური რევოლუციის დროს უკანონოდ გამოცხადდა და ოფიციალურად აიკრძალა, რაც ისლამური რეჟიმის ერთ-ერთ ყველაზე სამარცხვინო ლაქად შეგვიძლია მივიჩნიოთ:

1. მე არ ვიცი რით გავჩნდი

ეს მასალა რისია.

ჩემს იღბალზე მზე ნათობს,

თუ ნამდვილად ნისლია.

ღვინო, ქალი, ბარბითი,

შენ ეს ნაღდი მომეცი

და თუ გინდა აიღე

შენ სამოთხე - ნისია

2. მოთმენა ჩემი ღვინის ნდომით

უკვე იძლია

ასეთი ვიყავ, ხასიათი

არ შემიცვლია

ვეტრფი იმ წუთებს როდესაც მწდე

მომაწვდის ღვინოს

მაძალებს, მაგრამ მე დალევა

არ შემიძლია

3. ამბობენ რომ ჯოჯოხეთში

იქნებაო კრული

ყველა ლოთი და მიჯნური,

ვინც შელახა რჯული

ეს რომ მართლა ასე იყოს

ხვალ სამოთხე ისე დაცარიელდება

როგორც ხელის გული

4. დიდხანს ვძებნე და

არაფერი დამიხვდა წინ მე

გადავიღალე წარმართობით

გარეთ თუ შინ მე

რომ მეუბნებით - "ჯოჯოხეთი არ აგცდებაო"

ნუთუ სამოთხეს ან ჯოჯოხეთს

სწვევიხართ ვინმე?

5. ბედი ჭადრაკს თამაშობს

ჩვენ კი ვგავართ პაიკებს

ტყუილს კი არ გეუბნები,

მართალს ვამბობ, გაიგე!

მთელი ჩვენი ცხოვრება

ერთი სათამაშოა

დღე მოვა და აქედან

გუდა-ნაბადს აიკრეფ..

6. ორიოდე დღის სამყოფი

თუ გაქვს პურის ყუა

და გაბზარულ ხელადაში

ცივი წყალიც თუა,

მაშ მსახური რაღად გინდა

ან შენ თვითონ ძმაო,

სხვას რად უნდა ემსახურო -

თუ გაქვს თავში ჭკუა?!

7. როცა მოვკვდები - ანდერძს ვწერ

ღვინით დამბანეთ მკვდარი

შენდობაც ღვინით მითხარით

ესეც ანდერძი არი.

და თუ მეორედ მოსვლის დღეს

ძებნას დამიწყებთ ძმებო

მეძებეთ, სადაც აბია

ღვინის სარდაფის კარი

8. შენ მოწყალე ხარ,

მოწყალება არის სიკეთე

სამოთხის კარი ცოდვილთ

რაღად გამოგვიკეტე?

მორჩილს თუ მინდობ,

ვერაფერი მოწყალებაა

ცოდვილს შემინდო

ამაშია ღმერთო სიკეთე!

9. ვინ გადაურჩა უცოდველი

დღეების დენას

ვინც არ შესცოდა, როგორ შესძლო

მან თავის რჩენა?!

მე რომ ცუდს ვშვრები

და შენც ღმერთო, ცუდად რომ მიხდი -

შე დალოცვილო, ღმერთი ხარ თუ

კაცი ხარ შენა?!

10. ო, ვის უნდა, რაში უნდა

ყოფნა ამისთანა?

ერთი მოდის, მეორისთვის

ილესება დანა.

ჩვენი ბედი რომ იცოდე

არშობილო ჯერე,

ქვეყანაზე დაბადებას

ისურვებდი განა?!

11. სისულელეა ყველა რჯული

და ყველა რწმენა.

ბევრს კი ამაოდ ეცვითება

მუხლი და ენა.

აბა მე გკითხავთ, თქვენ მითხარით:

- საიქიოში

ვინ წარიწყმიდა ან ვის ერგო

სამოთხის ლხენა?

12. ზღვას მომაშორეს - ქვითინებდა

პატარა წვეთი

დარდს მისას ზღვისას ღიმი ედგა

ვით ნათლის სვეტი:

ერთნი ვართ ყველა, ერთმანეთის

მიწყივ ვივსებით,

ნუ სევდიანობ, განშორება

წუთია კენტი.

13. ამ საწუთროში მამხილებლის თვალი სად არი?

კაცთა მოსულთა და წასულთა, კვალი სად არი?

გული დაგული, დადაგული, გული უბიწო,

დაიფერფლა, ის დაიფერფლა

კვამლი სად არი?

14. ყურანი ხომ ღვთის წიგნია

და მორწმუნე ამ წიგნს

შიგადაშიგ თუ კითხულობს

მე, ურწმუნო კაცი,

მის წარწერებს ვეწაფები

(როცა ღვინოს ვწრუპავ)

ჩამწკრივებულს ღვინის თასის

ტუჩის ქვეშ და გასწვრივ

15. ყოვლისშემქმნელმა როცა მოჭრა

სამყაროს თარგი

თვით არ იცოდა, რა არ ვარგობს

და რაა ვარგი?!

მე თუ ცუდი ვარ, რად მიბოძა

თვისი იერი?

ან ასე უღვთოდ სულს რაღად მხდის

თუკი ვარ კარგი?!

16. შეეშვი ლოცვას

დაეხსენი რწმენის მარწუხებს

იყავ კეთილი

და შენს მოძმეს ნუ შეაწუხებ

მომეცი ღვინო

და იმ ქვეყნად როცა წარვდგებით

იქ, სამსჯავროზე

შენ მაგივრად მე ვუპასუხებ!

17. გატეხე მარხვა, შიში ნუ გაქვს,

გაბედე, ჰქენი!

აჭამე მშიერს!

ამას ითხოვს კაცური ზნენი.

ნუ შეურაცხჰყოფ კაცს გულმართალს

საქმით და ენით.

განკითხვის დღეს კი

მე ვიქნები თავდები შენი!

18. არც სინაგოგა,

არც მეჩეთი,

არც ეკლესია

არ მწამს არცერთი, მათი გმობა

ჩემი წესია!

მე არც სამოთხის იმედებით

ვყოფილვარ ქვეყნად,

არც ჯოჯოხეთის მოლოდინით დამიკვნესია!