რძე, ბუნების მიერ, ჩვენთვის ბოძებული ჯადოსნური პროდუქტია. ის მდიდარია ნივთიერებით, რომელიც საჭიროა ორგანიზმისთვის, კერძოდ, ძვლების ზრდა-განვითარების და სიმტკიცისთვის. რძე ასევე ამაგრებს კბილის ემალს და ამაღლებს თავის ტვინის აქტიურობის პროცესს.

რძემ უფრო მეტი სარგებლობა რომ მოგვიტანოს, ის გარკვეული წესების დაცვით უნდა დავლიოთ:

1. რძე უნდა იყოს ახალი და სანდო წყაროდან. მისი ხანგრძლივი დუღილი ან განმეორებითი ადუღება, იწვევს რძის ცილების სტრუქტურის ცვლილებას და მისი სარგებლო თვისებები კლებულობს. ამიტომ, რძე როგორც კი წამოდუღდება, მაშინვე უნდა გადმოდგათ ცეცხლიდან.

2. იმისთვის, რომ ორგანიზმმა რძის ათვისება შეძლოს, ის სხვა საკვებთან ერთად არ უნდა დალიოთ.

3. უფრო კარგად მოხდება რძის ათვისება, თუ რძეში ისეთ სანელებლებს ჩაამატებთ, როგორებიც არის: კოჭა (ჯანჯაფილი), კურკუმა, ილი (კარდამონი), დარიჩინი, ჯავზი (მუსკატის კაკალი) და ზაფრანა.

4. ცხელი რძე, თაფლით და კარაქით, კურნავს გაციებას, აყუჩებს სახსრების ტკივილს (ართრიტი, ართროზი და ა. შ.). ის ასევე სასარგებლოა ნერვულ სისტემასთან დაკავშირებული პრობლემების დროს.

5. ჯანჯაფილიანი რძე ამაღლებს იმუნიტეტს და პრაქტიკულად სხეულის ყველა ორგანოს მუშაობას აუმჯობესებს. ასეთი რძის მოხმარება, დილის საათებში არის რეკომენდირებული.

6. სამკურნალო რძე კურკუმით, სასურველია ძილის წინ მიიღოთ, ის აუმჯობესებს ძილს და აღადგენს სისხლს და კანს.

7. რძე ილით, გულის და ნერვული სისტემისთვის არის სასარგებლო. რძის წყალობით, ილის სამკურნალო თვისება 10-ჯერ იზრდება.

8. თუ რძეს მუსკატის კაკალს დაამატებთ, ის დააშვიდებს გონებას და ნერვულ სისტემას, დაარეგულირებს ძილს.

9. დარიჩინიანი რძე აძლიერებს გულს, ასუფთავებს სისხლს და არეგულირებს საშარდე გზების მუშაობის პროცესს.

10. რძე ზაფრანით — საუკეთესო გამაახალგაზდავებელი საშუალებაა ქალისთვის, კარგად მოქმედებს მის ფსიქიკაზე და რეპროდუქციულ სისტემაზე.

და ბოლოს, რძის მიღება რეკომენდირებულია დილით 6-დან 9 საათამდე ან საღამოს 18-დან 21 საათამდე. ცივი რძის დალევა არ შეიძლება. რძე უნდა იყოს ცხელი ან თბილი.

იმ შემთხვევაში, თუ რძით მკურნალობას არ აპირებთ, ანუ თუ მას სანელებლების გარეშე სვავთ, უნდა იცოდეთ, რომ ძირითადი მიკროელემენტი რომელიც რძის შემადგენლობაში არის – კალციუმია, რომელიც ასევე ყველაზე გავრცელებული მიკროელემენტია ადამიანის ორგანიზმში და რომლის უდიდესი ნაწილი, ძვლებსა და კბილებში არის კონცენტრირებული. ბავშვობიდან გვესმის, რომ კალციუმის ძირითადი წყარო – რძე არის და რომ მისი მიღება აუცილებელია, მტკიცე ძვლები და კარგი კბილები რომ გვქონდეს. სინამდვილეში, რძე არც თუ ისე ბევრ კალციუმს შეიცავს, რომ ბავშვებს მისი დალევა ვაიძულოთ.

კალციუმს, რძის გარდა, სხვა პროდუქტებიც შეიცავს და მათი ჩამონათვალი ქვემოთ არის მოცემული (სია სრული არ არის. მასში მხოლოდ ის პრდუქტებია, რომლებშიც კალციუმის შემცველობა 100 მილიგრამს აღემატება, 100 გრამ პროდუქტზე გაანგარიშებით).

კალციუმის რაოდენობა 100 გრ. პროდუქტზე გაანგარიშებით:

ყაყაჩო — 1 460 მგ.

ყველი “პარმიზანი” — 1 300 მგ.

მშრალი რძე — 1 000 მგ.

მაგარი ყველი (ქარხნული) — 900 მგ.

სეზამი — 670 - 975 მგ.

ჭინჭარი — 713 მგ.

სულგუნი — 650 მგ.

გუდის ყველი — 500 მგ.

მრავალძარღვა — 412 მგ.

რეჰანი — 370 მგ.

შესქელებული რძე შაქრით — 305 მგ.

ასკილი — 257 მგ.

ნუში — 273 მგ.

ოხრახუში — 245 მგ.

თხილი — 226 მგ.

ამარანტი, თესლი — 214 მგ.

წიწმატი — 214 მგ.

კამა — 170 მგ.

ცხვრის რძე — 170 მგ.
თხის რძე — 143 მგ.

ნაყინი პლომბირი — 140 მგ.

ძროხის რძე — 120 მგ.

გარგარის ჩირი (კურაგა) — 120 მგ.

მზესუმზირა, თესლი — 115 - 300 მგ.

არაჟანი — 120 მგ.

ხაჭო — 120 მგ.

ისპანახი — 106 მგ.

საერთაშორისო ჯანდაცვის ორგაბიზაციის მიერ დადგენილი, კალციუმის მიღების, დღიური ნორმა:

ბავშვები 3 წლამდე — 600 მგ.
ბავშვები 4-დან 10 წლამდე — 800 მგ.
ბავშვები 10-დან 13 წლამდე — 1000 მგ.
მოზარდები 13-დან 16 წლამდე — 1 200 - 1 500მგ.
ახალგაზრდები 16-დან 25 წლამდე — 1 000 მგ.
დიდები 25-დან 50 წლამდე — 800 - 1 000 მგ.
ქალები მენოპაუზის დროს — 1 500 მგ.
კაცები მენოპაუზის დროს — 1000 მგ.
ქალები და კაცები 65 წლიდან — 1 500 მგ.