"ჩვენ ვერ შევძელით დადასტურება იმისა, რომ საშინაო დავალება ბავშვებს სკოლაში უკეთ სწავლაში ეხმარება", - ამბობს დიუკის უნივერსიტეტის* პროფესორი ჰარის კუპერი. ამ განცხადებამ ერთნაირად გააოცა როგორც საშინაო დავალებების მომხრე პედაგოგები, ასევე მათი მოწინააღმდეგეები.

და რა გამოდის - დავალებების შესრულებაზე დახარჯული მტანჯველი საათები, უძილო ღამეები და დაღვრილი ცრემლები, ყველაფერი ამაო იყო?

აზრი იმის შესახებ, რომ საშინაო დავალების გარეშე სასკოლო განათლება არ არსებობს, იმდენად გამყარებულია ჩვენს ცნობიერებაში, რომ ძნელად შეგვიძლია მისი ეჭვქვეშ დაყენება.

მაგრამ რას ამბობენ ფაქტები? არის თუ არა სინამდვილეში აუცილებელი პატარა პირველკლასელების "ტანჯვა-წვალება"? აღმოჩნა, რომ დაწყებითი კლასების მოსწავლეები სკოლაში მეცადინეობისას უკეთ ითვისებენ მასალას და უკეთეს ნიშნებს იღებენ. ხოლო სახლში მიცემული დამატებითი დავალება არაფერია თუ არა ძვირფასი დრო, რომელსაც ბავშვს უმოწყალოდ და უსარგებლოდ ვართმევთ. დაწყებითი კლასების ბავშვებს საშინაო დავალება არ სჭირდებათ - ამ დასკვნამდე მივიდა კვლევა. ამავე აზრს იზიარებს არიზონის უნივერსიტეტის პროფესორი, ეტა კრელოვეკიც. საშუალო კლასებშიც კი საშინაო დავალება ნაკლებ ეფექტს იძლევა. მაღალი კლასის მოსწავლეებისთვის მას უკვე მოაქვს სარგებელი, მაგრამ აქაც აუცილებელია ვიცოდეთ ზომა. მაგალითად, მოსწავლეებს, რომლებიც გამეორებაზე 1, 5 საათს ხარჯავენ, უკეთესი მოსწრება აქვთ, ვიდრე მათ, ვინც იმავე მიზნით 4 საათს ხარჯავს. მშვენიერია არა?!

შეიძლება იფიქროთ, რომ ეს მხოლოდ არაჯეროვანი დავირვების შედეგად მიღებული დასკვნებია. მაგრამ არა! პროფესორმა კუპერმა, რომელმაც ამ თემაზე 1989 წელს 120 კვლევა ჩაატარა, 2006 წელს კი - დამატებით კიდევ 60, საბოლოოდ ვერ იპოვა საშინაო დავალების მყარი და ცალსახად დამარწმუნებელი პლიუსები. სამაგოეროდ გაარკვია, რომ იგი უარყოფით გავლენას ახდენს სკოლის მიმართ ბავშვების დამოკიდებულებაზე.

ბავშვისთვის, რომელიც ეს ესაა სწავლას იწყებს, აუცილებელია სწავლის მიმართ სიყვარულის განვითარება. ამის მაგივრად, საშინაო დავალება სკოლის, და ზოგადად მეცნიერების წინააღმდეგ განაწყობს და მომავალი 12 წელი ნამდვილ "კატორღად" ეჩვენებათ.


ყოველ საღამოს მშობლები არწმუნებენ, აძალებენ, უყვირიან შვილებს, რომლებსაც არ სურთ დავალების შესრულება. და იმის მაგივრად, რომ მძიმე დღის ბოლოს ოჯახის წევრებმა ერთმანეთი გაამხნევონ და ერთად დაისვენონ, დღე მთავრდება ჩხუბით...

ბავშვებს სჭირდებათ დიდების დახმარება. მაგრამ ამ დახმარების მიღების შემდეგ, ეჩვევიან იმას, რომ ყოველთვის მშობლის იმედზე იყვნენ. ამდენად, გარდა იმისა, რომ წარმოიშობა გამუდმებული კონფლიქტები და უკმაყოფილება, ხელი ეშლება ბავშვში ერთ-ერთი ყველაზე მთავარი თვისების - პასუხისმგებლობის განვითარებას.





* დიუკის უნივერსიტეტი კერძო კლევითი უნივერსიტეტია, რომელიც 1838 წელს დაარსდა დურჰემში, ჩრდილოეთ კაროლინას შტატში. იგი დღესდღეობით ერთ-ერთ წამყვან ადგილს იკავებს მსოფლიო საგანმანათლებლო ბაზარზე.