მდინარე ჰუნზას ხეობაში(პაკისტანისა და ინდოეთის საზღვარი) მცხოვრები მოსახლეობა იწოდება, როგორც “ოაზისის ახალგაზრდები’’-ეს სახელი გამომდინარეობს მათი ხანგრძლივი ცხოვრებით, ხეობაში მცოვრები მოსახლეობა 110-120 წლამდე აღწევს, ისინი არასდროს ხდებიან ავად, არასოდეს აქვთ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებით პრობლემები, ისინი ბედნიერები არიან ხეობაში ცხოვრებით, თუმცა ერთი ხაზგასასმელი ფაქტია, რომ ისინი ძალიან ჰგვანან ევროპელებს.

მდინარე ჰუნზა ხასიათდება ცივი წყლით, რომელსაც ადგილობრივები იყენებენ სხვადასხვა დანიშნულებისამებრ, აქ 60 წლის ქალბატონი გამოიყურება 40 წლის ქალის მსგავსად, ისინი თავს ყოველთვის კარგად გრძნობენ.მათი ძირითადი საკვები ხილი და ბოსტნეულია ზამთარში, ხოლო ზაფხულში -გამხმარი გარგარი, კომბოსტო და ცხვრის ყველი.

საინტერესოე კიდევ ერთი ფაქტი, რომ იქ არსებობს ე.წ “მშიერი გაზაფხული’’-ეს ის პერიოდია როდესაც მოსავალი არ მოდის და მთელი ოთხი თვის განმავლობაში ისინი არაფერს მიირთმევენ გარდა გამხმარი გარგარისგან დამზადებულ სასმელისა.

1984 წელს ადგილობრივ მცხოვრებს შეემთხვა მეტად უცნაური ფაქტი, როდესაც აბდულ მობუტუმ გადაწყვიტა გამგზავრება ლონდონში, იქ ჩასული ჰითროუს აეროპორტში მოჰყვა მეტად უცნაურ სიტუაციაში, კონტროლის დროს აეროპორტის თანამშრომელმა აბდულის პირადობაში ასაკი ამოიკითხა 160 წელი, ამ ფაქტმა დიდი გაკვირვება გამოიწვია, მგზავრი უმტკიცებდა, რომ ის იყო ქვეყანა ჰუნზადან, რომლის მცხოვრებლები გამოირჩევიან სიცოცხლის ხანგრძლივობით.

ჰუნზას მცხოვრებლთა საშუალო ასაკი 120 წლიდან 150 წლამდე მერყეობს.