მეცნიერებისა და ტექნიკის უსწრაფესმა

განვითარებამ ბოლო ორი საუკუნის

განმავლობაში და განსაკუთრებით

დღევანდელ დღეს იქამდე მიგვიყვანა, რომ

ადამიანის მოქმედების არეალი

მნიშვნელოვნად გაიზარდა. დღევანდელ

ადამიანს ათვისებული აქვს პლანეტის

ბევრად დიდი ტერიტორია და ბევრად

მეტი რაოდენობის მინერალური რესურსი,

ვიდრე ოდესმე ჰქონია. პლანეტის

ბუნებრივ სიმდიდრეში ასხვავებენ

ამოუწურავ და ამოწურვად რესურსებს.

ამოუწურავ რესურსებს ეკუთვნის: წყალი,

კლიმატური, კოსმიური. მათ მიეკუთნებათ

აგრეთვე მზის რადიაციის ენერგია, ზღვის

ტალღები, ქარები, ატმოსფერული ჰაერი.

ეს დაყოფა ფარდობითია, რადგან,

მაგალითად, მტკნარი წყალი უკვე

შეიძლება განვიხილოთ, როგორც

ამოუწურავი რესურსი. პირობითად

ატმოსფერული ჟანგბადიც ამოუწურავ

რესურსს ეკუთვნის.

ველური ბუნება ადამიანისთვის დღემდე საკვები ნივთიერების არსებითი წყაროა.

უპირველეს ყოვლისა, უნდა დავასახელოთ თევზჭერა:

ადამიანის ცილოვან რაციონში თევზსს

17-დან - 83%-მდე უჭირავს. გარდა

ამისა, თევზისგან იღებენ ვიტამინებს,

საკვებს მსხვილფეხა რქოსანი

პირუტყვისთვის, მისი გადამუშავებით

ამდიდრებენ ნიადაგს.

მეცნიერების და ცხოველების მნიშვნელობა არ ამოიწურება მხოლოდ მათი საკვები

დანიშნულებით. “ბუნება" უბრალოდ აზრს კარგავს მათ გარეშე. მდგომარეობა მძიმეა

მაგრამ არა უიმედო.

გარემოს დაცვის საკითხების სიმწვანე “ბუნებაზე ზრუნვის" გააქტიურებას საჭიროებს,

რაც, უპირველეს ყოვლისა, ფიზიკურ პროცესზე დაკვირვებით და ანალიზით (თუ რა

ქიმიური ბიოლოგიური შედეგები შეიძლება მოჰყვეს “დაბინძურებას") გამოიხატება.

საბოლოოდ ეს საკითხი მოიცავს თქვენს დონეზე საცხოვრებელ გარემოზე ზრუნვას -

ნარჩენების რაოდენობის შემცირებასა, ხეების დარგვას, წყლის და ენერგიის დაზოგვას,

მჟონავი ონკანების ჩაკეტვას, შუქის გამორთვას და სხვა.

(მოდით შევუწყოთ ბუნებას ხელი შევეცადოთ მაინც).