როცა ღამდება და შეღამების
ფერები იწვევს მდუმარე ფიქრებს,
მე შენს სურნელს ვგრძნობ
და მონატრების უხილავი ტყვე
ვერ ვხვდები სიტყვებს...
სადღაც გაისმის ყრუ მელოდია,
ვიღაც ქვითინებს-სიშორე აკრთობს...
მე შენს ოცნებას ვეღარ აუვალ
და სიახლოვის ფიქრებში მათრობ...
უშენობისგან დრო ნელა გადის
დგება აპრილი-დრო განშორების!
მე შენ ოცნებას ცხადად აგიხდენ,
ოღონდ მჯეროდეს, რომ შენ არ წახვალ!..
დრო ნელა გადის, დგება აპრილიც,
ძლივს გადავურჩი მარტის გიჯობებს,
მე გამაგიჯა შენმა ზმანებამ,
როცა ფიქრებში წარსულს მახსენებ...