პოეზია ღმერთი მკვდარია... და კვდება ლექსიც 2014, 27 იანვარი, 0:03 გაიზიარეთ ჩემი დუმილი, როგორც ზარებმა გაიზიარეს
გრძნობის ჯალათებს უკვე ჩაუცვამთ ხელთათმანები
მოგონებები გარდაიქმნენ წყეულ თოფებად, დაიგრიალეს
ზეცის კალთებზე ემხობა მთვარე, თუმცა მე მკვდარსაც ვეთაყვანები
ჯოჯოხეთიდან მდუმარებით რეკენ ზარები “ღმერთი მკვდარია.. გარდაიცვალა.. მკვდარია ღმერთი" ჩემი დუმილის ღრმა ტრფობაში ჩავმარხე სიტყვა დღეს პოეზიის ღმერთი მკვდარია, და კვდება ლექსიც 30 1-ს მოსწონს |
განსაკუთრებით სიკვდილზე ♥