"მისმენ, ვიცი რომ შენ მისმენ...

ნუ დამიკარგად იმედს,

იმედ რომ ხარ...."

თუ შემოაღებ კარს, მე დაგახვედრებ სკამს ...დავსხდებით ერთად და ვუყურებთ ცას...
ვიცხოვრებთ ერთად...
მე მოგიტან წყალს...

ირაკლით ჩემთვის იწყება ახალი განზომილება...ეს არის რაღაც ძალიან ღრმა, რაღაც გენიალური, მაგრამ

ამავე დროს მარტივი და უბრალო.. ალბათ მთელი გენიალობაც იმაშია, თუ როგორ მოახერხა ამ სიმარტივით, ამდენად ღრმა, ყველაფრისგან შორს და შეიძლება მაღლაც კი მდგომი განზომილება შექმნა.ის იყო შეუდარებელი კომპოზიტორი, შემსრულებელი, პოეტი, მწერალი და ცხოვრებაზე ძალიან ღრმად ჩაფიქრებული ადამიანი..მისი ყოველი სიმღერა ატარებს რაღაც გარკვეულ ფილოსოფიას, ცხოვრებაზე რაღაც გარკვეულ, ადამიანისთვის მიუწვდომელ, მიგნებას...

ალბათ არ არსებობს სიტყვა რომელიც მას დაახასიათებს..ყოველთვის დარჩება რაღაც მის შესახებ, რასაც ვერც ერთი სიტყვა ვერ დაიტევს და ვერ მოიცავს ბოლომდე.

ი.ჩარკვიანი "მე მოგიტან წყალს"

"ერთად"

"ზღვას გავხარ"

"ვიცი რომ" ქეთათოს გარეშე

"მოდი წავიდეთ"