პროზა უდაბნოს ვარდი 2013, 14 ივლისი, 17:01 - ვოცნებობ ბაღებზე უდაბნოს ქვიშაში..., მაგრამ დრო ჩუმად მიიპარება პეშვიდან... ჩემი ანთებული წარმოდგენა ხატავს მის სახეს... ეს ის ვარდია სილაში.... -და არც ერთი სურნელი ისე არ მხიბლავს, როგორც იმისი.... შებრუნებული ის მოძრაობს, როგორც მე ვხედავ.... ეს ცეცხლი ბრიალებს... და მესმის ეს ის არაა, რაც მეჩვენება.. ვოცნებობ ბაღებზე უდაბნოს ქვიშაში, მაგრამ დრო ჩუმად მიიპარება პეშვიდან... --ტკბილი მოგონება ედემის ბაღიდან, დაგვდევს ყველას თან... მისი იშვიათი სურნელი... და არც ერთი სურნელი ისე არ მხიბლავს, როგორც იმისი... 89 9-ს მოსწონს
|