დაკვირვებული ვარ რაც ცუდია უკეთ ვრცელდება და უცებ ითვისებს ხალხი და რაც კარგია ხშირად მასზე საერთოდ არ აქვთ წარმოდგენა.

ცუდი უცებ პიარდება ამას ხელს მისი "გამპროტესტებლები" უწყობენ თუმცა ვერც ხვდებიან..კარგს ყველა დადებითად აღიქვამს არავინ არეკლამებს და არავინ აპიარებს.ამბობენ კარგს გაპიარება და რეკლამა არ სჭირდებაო.

რატომ წამოვჭერი ეს თემა და რატომ გავუკეთე ეს შესავალი.

ადამიანი, პიროვნება თავისუფალია, თავისუფალ საზოგადოებას პირველ რიგში სჭირდება თავისუფალი ლიტერატურა.

ადრე მწერლები რომლებიც რაღაც განსხვავებულს ჰქმნიდნენ ამისთვის შემდეგ მთელი ცხოვრება ციმბირში იყინებოდნენ.ეს მაშინ და ახლა ყველაფერი შეიცვალა.თავისუფლების დანერგვა ლიტერატურიდან უნდა დავიწყოთ.ლიტერატურა თავისუფალია, ისევე როგორც პიროვნება საკუთარ არჩევანში.აქედან გამომდინარე რასაც უნდა იმას წაიკითხავს..

საპროტესტო აქციები პირიქით აძლიერებს, ადამიანის ინტერესს განსაკუთრებით კი მეამბოზე თინეიჯერისს ინტერესს რომელიც მისი ასაკიდან გამომდინარე ყველაფერს და ყველას ეწინააღმდეგება..

ანუ აქციებითა და გამოსვლებით ჩვენ ვაძლიერებთ ინტერესს.ასეთი გამოსვლების შემდეგ მე პირადად დამაინტერესა ერეკლე დეისაძის წიგნმა.

წავიკითხე

არაფერი გარდა იმისა, რომ წეროს რა მოხდა, ყველას თავისი აზრი აქვს და გამოხატვის თუ ნების თავისუფლება.

წეროს

შემდეგ ეგ უკვე ჩვენი გადასაწყვეტია წავიკითხავთ თუ არა.........