ათას რამეს წერენ,
ათას რამეს ამბობენ,
დაბნეული ქალები
საყვარელ კაცს ნატრობენ.
თვალებ-აბრიალებულს,
სხვას რომ დაინახავენ..
ჩუმად რომ შურთ ყველასი,
დარდს რომ შეინახავენ.
თვალი სხვისი კაცისკენ
ჩუმად როგორ დაურბით,
ვეღარცერთი კავშირი ხომ,
მაგათ ვეღარ აუდით.
კაცს კი რაღა უნდა თხოვო
ოღონდ ნახოს ქალი,
სულ ფეხებზე კიდია, რომ..
თვითონ სხვისი არი.
რა თქმა უნდა ვერ გამიგებთ,
მე ხომ მარტო გლანძღავთ,
მაგრამ გული შემტკივა და
ლექსით გამოვხატავ.
ვნება მესმის, გამიგია,
მაგრამ ასე ცოდვილი?
ნუთუ რჯული და გონება
გაქვთ თქვენ სულმთლად მოშლილი?!
